اهمیّت نام آواها و ضرورتِ پژوهش دربارۀ آنها بر کسی پوشیده نیست؛ در بسیاری از زبان ها، بررسی نام آواها ده ها سال پیش آغاز شده و تحقیقاتِ متنوّعی دربارۀ آنها به فرجام رسیده است؛ امّا؛ تحقیقاتِ صورت گرفته دربارۀ نام آوا در زبانِ فارسی اندک است. یکی از راههای بررسی نام آواهای فارسی مقایسۀ آنها با نام آواهای دیگر زبان های ایرانی است، نام آواها در زبان کُردی ـ به عنوان یکی از زبان های اصیل ایرانی ـ بسامدِ بیشتری دارند؛ با توجّه به ارتباطِ نزدیکِ زبان های کُردی و فارسی، ضروری می نماید نام آواهای این دو زبان با هم موردِ مطالعه قرار گیرند. در این نوشتار، پس از بررسی و تعریفِ نام آوا و بحثی دربارۀ طبیعت ساخت و ساختارِ آن ها و همچنین حدود و ثغور قراردادی شان، به منظورِ به دست دادنِ مصداق های عینی، برای نخستین بار نام آواهای پرکاربردِ کُردی جمع آوری شده و در جدول هایی تنظیم و ارائه گردیده است. ابتدا نام آواهای مربوط به انسان، سپس نام آواهای مربوط به حیوانات و سرانجام، نام آواهای دیگر مورد بررسی و ملاحظه قرار گرفته. همچنین، مصدرهای برخی از آن ها همراهِ معادلِ فارسی پاره ای از نام آواها، ذکر شده است و در فرجام، به این پرسش پاسخ داده شده که چرا نام آواها در زبان کُردی به فراوانی دیده می شود؟ و سپس از کاربردِ آن ها در شعر سخن رفته است.
