اکبر مومنی راد

شناخت ترجیحات یادگیری دانشجویان در آموزش الکترونیکی و نزدیک‌کردن آموزش به این ترجیحات، می‌تواند به بازدهی بیشتر یادگیری کمک کند. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف بررسی ترجیحات یادگیری دانشجویان ایران و عمان در حوزه آموزش الکترونیکی انجام گرفت. پژوهش حاضر با اتخاذ رویکرد کمی از روش توصیفی- پیمایشی از نوع شاخه میدانی برای رسیدن به هدف پژوهش انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دو دانشگاه بوعلی سینا همدان و دانشگاه سلطان قابوس عمان در سال تحصیلی 2022-2021 بود. حجم نمونه شامل 822 نفر دانشجو (411 نفر دانشجوی ایران و 411 نفر دانشجوی عمان) بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ترجیحات یادگیری الکترونیکی موریس (2009) و پرسشنامه ابعاد فرهنگی هافستد (2010) استفاده شد. جهت سنجش پایایی پرسشنامه‌ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار این ضریب برای پرسشنامه ترجیحات یادگیری الکترونیکی موریس (2009) 93/0 و برای پرسشنامه ابعاد فرهنگی هافستد (2010) 89/0 بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (کای اسکوئر، t مستقل و تحلیل واریانس چند متغیری یک راهه) استفاده شد. یافته‌های حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش نشان دادند به طور کلی ابعاد فرهنگی و ترجیحات یادگیری الکترونیکی دانشجویان عمان با دانشجویان ایران متفاوت است (001/0p<). در نتیجه یافته‌ها پیشنهاد می‌دهند که درنظر گرفتن ترجیحات یادگیری کاربرانی که در محیط یادگیری الکترونیکی به یادگیری می‌پردازند، به منظور افزایش اثربخشی و کیفیت یادگیری ضروری است.