نارساخوانی به عنوان شایع ترین اختلال یادگیری، یکی از حوزه های متأثر از ضعف در کارکردهای اجرایی و به طورخاص تر در حافظه کاری و توجه مداوم کودکان محسوب می شود و یافتن راه هایی برای بهبود این کارکردهای اجرایی می تواند از بروز مشکلات پایدار و یک چرخه ی ناکامی جلوگیری و به کسب موفقیت های تحصیلی دانش آموزان بیانجامد. با ورود به عصر اطلاعات، بی شک فن آوری بر کمیت و کیفیت فرایند یاددهی یادگیری تأثیرگذار بوده است. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خرده آموزی بر حافظه کاری و توجه مداوم کودکان نارساخوان ابتدایی می باشد. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه آماری آن ها شامل همه دانش آموزان پسرپایه پنجم ابتدایی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1402-1401 شهر اهواز با تشخیص نارساخوانی بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس شامل 176 دانش آموز پایه پنجم دبستان دوشهیدطیبی ناحیه یک اهواز بود که توسط آموزگاران مربوطه و محقق و نیز کارشناسانان مراکز اختلالات یادگیری مورد بررسی اولیه قرار گرفتند، نهایتاً 30 کودک پسر نارساخوان پنجم ابتدایی انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون نارساخوانی نما کُرمی نوری و مرادی (1386)، آزمون عملکردپیوسته رازولد و همکاران (1956)، و آزمون حافظه کاری N-Back کرچنر (1958)، استفاده شد. آزمودنی ها در 8 جلسه ی 1 ساعته به صورت هفته ای 4 بار طی 2 هفته تحت مداخله ی خُرده آموزی قرار گرفتند ولی در گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها گویای اثربخشی خُرده آموزی بر کارکردهای اجرایی (توجه مداوم و حافظه کاری) کودکان نارساخوان بود.
