هدف این مطالعه ی کیفی، شناسایی موانع و مشکلات اجرای و عدم اجرای روش تدریس گروهی از دید دانشجویان دانشگاه بوعلی سیناست. با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی مصاحبه هایی نیمه ساختارمند با دانشجویان دانشکده علوم انسانی و دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی به شیوه هدفمند صورت گرفت. مصاحبه ها تا رسیدن به حد اشباع در مقولات ادامه یافت. واحد ثبت در این پژوهش مضمون در نظر گرفته شد. در پایان تحلیل محتوای استقرایی و با مقایسه مستمر کدهای به دست آمده 9 مقوله اصلی و 26 زیر مقوله پدیدار شدند که شامل: دانشجو، استاد، گروه ، موضوع و محتوا، فرهنگ، ارزشیابی، فضا و امکانات، زمان و جمعیت کلاس ها می باشد. نتایج به دست آمده از این پژوهش می تواند در نظام آموزشی و برای کمک به معلمان و اساتید برای استفاده مناسب از این روش تدریس و همچنین طراحان کتاب های درسی برای تدوین راهبردهای تدریس در قسمت راهنمای معلم مورد استفاده قرار گیرد.
