هدف این مطالعه ی کیفی که با روش پدیدارشناسی انجام شد، شناسایی موانع و مشکلات روش تدریس گروهی از منظر اساتید است. با توجه به اقضای روش پژوهش مصاحبه هایی نیمه ساختارمند از اساتید دانشکده علوم انسانی و دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی صورت گرفت. مصاحبه ها تا رسیدن به حد اشباع در مقولات ادامه یافت. واحد ثبت در این پژوهش مضمون در نظر گرفته شد. در پایان تحلیل محتوا و با مقایسه مستمر کدهای به دست آمده 9 مقوله اصلی و 26 زیر مقوله پدیدار شدند که شامل: دانشجو، استاد، گروه ، موضوع و محتوا، فرهنگ، ارزشیابی، فضا و امکانات، ساختار نظام آموزشی و جمعیت کلاس ها می باشد. نتایج به دست آمده از این پژوهش می تواند در نظام آموزشی و برای کمک به معلمان مدارس و اساتید دانشگاه برای استفاده مناسب از این روش تدریس در دروس مختلف و همچنین طراحان کتاب های درسی برای تدوین راهبردهای تدریس در قسمت راهنمای معلم مورد استفاده قرار گیرد.
