هدف این پژوهش تدوین معادله ممیز (تشخیصی) طلاق بر اساس ویژگیهای شخصیتی زوجین بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظررویکرد کمی و از نظر روش در دسته پژوهشهای علی-مقایسهای (پس رویدادی) قرار دارد.جامعه پژوهش را زوجین متقاضی طلاق و زوجین عادی استان همدان در سال 0396تشکیل دادند. از دو گروه در مجموع 398زوج ( 796نفر) به عنوان نمونه به روش تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه 61سوالی هگزاکو استفاده شد. به منظور تدوین مدل ممیز (تشخیصی) برای گروهها از تحلیل ممیز استفاده گردید. بر اساس یافتههای پژوهش از مجموع دوازده ویژگی شخصیتی (شش ویژگی در مردان و شش ویژگی در زنان) ویژگیهای هیجانخواهی ز ،نبرونگراییزن ،سازگاری زن ،سازگاری مرد ،وجدانی بودن مردو گشودگی به تجربه زنتوانایی لازم برای ایجاد تمایز میان دو گروه طلاق و عادی را دارا هستند. بر اساس نتایج به دست آمده، متغیرهای هیجانخواهی زن ،برونگرایی زن ،سازگاری زن ،سازگاریمرد و وجدانگرایی مرد در معادله تشخیصی نهایی واردشدند. همچنین ضریب همبستگی کانونی میان ویژگیهای شخصیتی زوجین و طلاق 404/1بهدست آمد.بر اساس نتایج ،میانگین نمره ممیز برای گروه طلاق 463/1-و برای گروه عادی 444/1بهدست آمد،فاصله این دو میانگین نشان میدهد کهمعادله در ایجاد تمایز و تشخیص میان دو گروه طلاق و عادی موفق بوده است