اکبر مومنی راد

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روش آموزش نمایشی و آموزش داستان گویی بر میزان انتقال یادگیری مفاهیم شهروندی در دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی انجام شده است. برای انجام پژوهش از روش شبه تجربی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش نفر که در سال تحصیلی 522 آموزان دختر پایه اول مدارس ابتدایی منطقه قهاوند، به تعداد مشغول به تحصیل بودند می1991-91 نفر به روش نمونه 92 باشد. از بین این تعداد 92 گیری در دسترس انتخاب شدند که این دانش نفری تقسیم شدند و یک گروه به روش نمایشی و گروه دیگر به روش داستان گویی 12 آموز به صورت تصادفی به دو گروه آموزش دیدند. برای گردآوری داده ها از چک لیست محقق ساخته در پیش آزمون و پس آزمون، مصاحبه و مشاهده استفاده شد. برای به دست آوردن روایی سؤالات، چک لیست ها و سؤالات مصاحبه ها از نظرات و راهنمایی های استاد راهنما، استاد مشاورومتخصصان آموزشی استفاده شد؛ همچنین برای سنجش پایایی چک لیست از آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن % به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده 95 های حاصل از چک لیستها، از روش تحلیل محتوای کمی و آزمون های آماری شامل میانگین، انحراف معیار،آزمون تی گروه های وابسته وتحلیل کواریانس برای پاسخگویی به سوال های پژوهش و همچنین برای نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کالموگروف- اسمیرونوف استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از این است که تفاوت میانگین معنادار است؛ یعنی بین گروه آموزش دیده به روش نمایشی 2/21 های پیش آزمون و پس آزمون، در همه مفاهیم در سطح و داستان گویی در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون از نظر یادگیری این مفاهیم، تفاوت معناداری مشاهده می شود. تأثیری که عضویت در گروه نمایشی و عضویت در گروه داستان < 2/22 گویی بر متغیر وابسته انتقال یادگیری مفاهیم شهروندی دارد، ( ) معنی داراست و باعث تفاوت بین انتقال یادگیری مفاهیم شهروندی گروه آموزش دیده با روش نمایشی و F=4/591 و p=2/249 گروه آموزش دیده با روش داستان گویی شده است. طبق یافته های پژوهش، نتایج بیانگر این است که آموزش مفاهیم شهروندی به روش های نمایشی و داستان گویی در پایه اول ابتدایی بر میزان انتقال یادگیری آنها مؤثر بوده است. همچنین بین روش آموزش نمایشی و آموزش داستان