اصغر میرزائی اصل

تحمل به علف کش یکی از اولین صفاتی است که بوسیله مهندسی ژنتیک در چندین گونه زراعی معرفی شده است. در این پژوهش ژن EPSPS باکتریایی با دو جهش ( EPSPS-2mut ) برای ایجاد گیاه چغندرقند متحمل به علف کش گلایفوسیت منتقل گردید. در آزمایش های تراریختی از ژنهای nptII و EPSPS-2mut به عنوان ژنهای گزینشگر استفاده گردید. با استفاده از آنتی بیوتیک کانامایسین به عنوان عامل گزینشگر، % 6/ 36 نوساقه های باززایی شده مقاوم به کانامایسین بودند. کارایی انتخاب با کانامایسین % 3/ 19 تعیین گردید. امکان استفاده از ژن EPSPS-2mut به عنوان ژن گزینشگر نیز بررسی گردید. مناسب ترین روش گزینش با علف کش گلایفوسیت در آزمایش های تراریختی، انتقال ریزنمونه های برگی 25 - 15 روز پس از تلقیح با آگروباکتریوم به محیط کشت حاوی 0/ mM 1 گلایفوسیت به مدت 28 روز بود. با این روش 13 % نوساقه ها مقاوم به گلایفوسیت بودند و کارایی انتخاب به میزان 32 % تعیین گردید. در شرایط درون شیشه ای و گلخانه ای نشان داده شد که ژن EPSPS-2mut ، باعث ایجاد تحمل به علف کش گلایفوسیت در چغندرقند می گردد.