در یک رویداد همگرایی گرانشی، هنگام عبور چشمه از خط سوزان، نور لکه روی ستاره می تواند چندین مرتبه بیشتر نسبت به خود ستاره تقویت شود. این اختلاف تقویت نور زمان مناسبی برای آشکار سازی اندازه میدان مغناطیسی روی ستاره فراهم می آورد. در این مقاله به بررسی امکان آشکار سازی میدان مغناطیسی به وسیله اثر زیمان1 در زمان عبور چشمه از خط سوزان خواهیم پرداخت. با استفاده از آنالیز فوریه می توان سایر عوامل ایجاد جابه جایی در طیف ستاره را شناسایی و جابه جایی در اثر زیمان را مجزا کرد. در مرحله بعد با استفاده از فرمول بندی ریزهمگرایی گرانشی میزان اختلاف تقویت نور لکه و ستاره را محاسبه کرده و با استفاده از دو استراتژی رصدی و روش مونته کارلو، امکان آشکار سازی میدان مغناطیسی را مطالعه می کنیم. دقت طیف سنجی و میزان سیگنال به نویز در هر استراتژی مشخص کننده میدان های مغناطیسی قابل مشاهده است.
