تمامی فرایند های ساخت از قبیل ریخته گری، تراشکاری، شکل دهی و جوشکاری و همچنین برخی عملیات حرارتی منجر به ایجاد تنش پسماند در قطعات می شوند. به طور کلی، تنش پسماند عبارت است از حوزه های تنش که در غیاب نیروهای خارجی در جسم وجود دارند. این تنش ها معادلات تعادل را ارضا می کنند و هیچ مدرکی از وجود آن ها مشاهده نمی شود. حضور میدان های تنش پسماند در یک قطعه ممکن است به واماندگی آن بیانجامد، از این رو اندازه گیری و بررسی این میدان ها بخش مهمی از شاخه ی تحلیل تنش مکانیک جامدات را در برمی گیرد. روش های مخرب و غیر مخرب زیادی برای اندازه گیری این تنش های پسماند وجود دارد، روش شیارزنی یک ابزار بسیار مفید برای اندازه گیری تنش پسماند می باشد. استفاده از این روش در بسیاری از وضعیت ها که روش های دیگر غیردقیق، پرهزینه، سخت و یا به سادگی در همه جا امکان پذیر نیستند بسیار مناسب می باشد. در این روش با ایجاد برش هایی با عمق افزاینده، تنش های پسماند موجود در قطعه آزاد شده (تنش ها در جهت عمود بر صفحه ی شیارخواهند بود) و منجر به بروز تغییر شکل هایی در قطعه می شوند. با اندازه گیری تغییر شکل های به وجود آمده در محل های مناسب توسط کرنش سنج و با استفاده از روابطی بر پایه ی الاستیسیته و مکانیک شکست تنش پسماند موجود در قطعه پیش از ایجاد شیار قابل محاسبه خواهد بود. در پژوهش حاضر به اندازه گیری آزمایشگاهی و همچنین مطالعه عددی توزیع تنش پسماند در دو جهت عمود بر هم در نمونه هایی از جنس فولاد ضدزنگ L316 با استفاده از روش شیارزنی صلیبی اصلاح شده (با استفاده از روش کامپلیانس و روش LEFM) پرداخته شده است. این روش شامل یک تغییر اساسی در برش روش شیارزنی صلیبی می شود. تنش پسماند موجود در قطعات با عملیات حرارتی کوئنچ ایجاد شده است. نتایج بدست آمده از راه عددی با نتایج حاصل از مطالعات قبلی که بر روی روش شیارزنی صلیبی انجام شده است مقایسه شده اند. منابع دیگر خطا عبارتند از پیدایش پلاستیسیته حین برشکاری و عدم یکنواختی توزیع تنش پسماند در راستای شیار که به تفصیل بررسی شده است. تأثیر کرنش های آزاد شده ی موازی با صفحه ی شیار (هنگام اندازه گیری تنش پسماند در جهت اول) روی اندازه گیری در جهت دوم نیز به عنوان عامل خطایی در اندازه گیری جهت دوم بررسی شده است.
