مشاهدات کیهان شناسی نشان می دهند که کیهان دارای هندسه فضایی تقریبا تخت بوده و در فاز انبساط شتابدار با سرعتی فزاینده قرار دارد. انبساط شتابدار کیهانی به کمک داده های مشاهده پذیر زیادی اثبات شده است. در مدل استاندارد کیهان شناسی، چنین انبساطی، نیازمند وجود مولفه انرژی غالب ناشناخته ای است که انرژی تاریک نامیده می شود. همچنین یکی از مشکلات مدل استاندارد کیهان شناسی تکینگی اولیه می باشد که در دهه 1930 ایده جهان جهشی ارائه شد که از وقوع این تکینگی اجتناب می کرد. هدف ما در این پایان نامه بررسی کیهان شناسی جهشی با گرانش تعمیم یافته است. ما می خواهیم مدل هایی را بررسی کنیم که از تکینگی مدل انفجار بزرگ اجتناب کرده اند و آن را با عالم های چرخه ای غیرتکین، شامل چهار مرحله ی متوالی جهش کیهانی، فاز انبساط، برگشت کیهانی و فاز انقباض جایگزین می کنند. مدل های گرانش تعمیم یافته یکی از کاندیداهای انبساط تند شونده کیهان می-باشد. این نظریه توسط یک تعمیم کلی و ساده از لاگرانژین در کنش هیلبرت اینشتین شروع میشود.
