طراحی و برنامهریزی سیستمهای تولید سلولی در اکثر مدلهای کلاسیک بر مبنای به حداقل رساندن هزینههای تولید یا افزایش سود تولیدکنندگان انجام شده است. در صورتی که با گسترش سیستمهای تولیدی و افزایش تقاضا برای محصولات، نگرانیها در خصوص مسائل زیستمحیطی و مصرف بی رویه منابع تجدیدناپذیر افزایش یافته است. از طرفی، توجه به کارگران و ایمنی محیط کار در ایجاد یک سیستم تولید پایدار، بعنوان امری حیاتی معرفی شده است. در این مقاله یک مدل ریاضی چندهدفه جدید برای ایجاد سیستم تولید سلولی پایدار با توجه به موارد ذکر شده ارائه شده تا علاوه بر بهینهسازی اثرات زیست محیطی سیستم تولید، هزینههای تولید را نیز به حداقل برساند. در واقع مدل پیشنهادی به عنوان یک سیستم تولید سلولی پایدار به دنبال راهحلی برای ایجاد یک سیستم تولیدی است که در آن برای تولیدکنندگان، محیط زیست و کارگران ارزشافزوده ایجاد شود. در ادامه، مدل با استفاده از روش اپسیلون محدودیت حل شده و جوابهای متنوعی به صورت جبهه پارتو برای تصمیمگیری ارائه گردید. با توجه به NP-hard بودن مدل پیشنهادی و عدم توانایی نرمافزار گمز در یافتن جوابهای بهینه برای مسائل در مقیاس بزرگ، یک الگوریتم ژنتیک مرتبسازی غیرمغلوب (NSGA-II) برای حل آن ارائه شده است. نتایج نشان داد، روش فراابتکاری زمان حل را حداقل به میزان سه برابر نسبت به روش اپسیلون محدودیت، کاهش داده است؛ همچنین کاهش سطح خطرات محیطی منجر به افزایش هزینههای تولید شده است. در نهایت، کاربردپذیری مدل پیشنهادی در یک کارگاه تولید تجهیزات کشاورزی به صورت مطالعه موردی مورد بررسی قرار گرفته است.
