در حال حاضر، سوخت های فسیلی سهم عمده ای در تولید انرژی کشور های نفت خیز مانند ایران دارند. اما به دلیل آلایندگی شدید این سوخت ها و منابع محدودشان، توجه جوامع به سمت سوخت های جایگزین مانند سوخت های حاصل از زیست توده معطوف شده است. از مشکلات استفاده از زیست توده می توان به هزینه بالا و عدم اطمینان در تأمین آن ها اشاره کرد. طراحی استوار زنجیره تأمین زیست توده تاحدودی می تواند این مشکلات را حل کند. در این تحقیق، برای طراحی زنجیره تأمین، چارچوبی با ترکیب روش تصمیم گیری چند معیاره و مدلسازی ریاضی ارائه شده است. با استفاده از چارچوب ارائه شده، مکان های کاندید برای احداث نیروگاه های زیست توده با توجه به معیارهای چندگانه انتخاب شده و بوسیله روش آنتروپی شانون وزن دهی معیارها انجام می شود و سپس طرح زنجیره با مشخص کردن مکان استقرار تسهیلات و جریان بین آن ها مشخص می شود. در نهایت رویکرد پیشنهادی به کمک مثال عددی تحلیل و تشریح شده است.
