مقاله حا ضر تلاش دارد تا مدل ریا ضی مسئله مسیریابی تولید را با اعمال سیا ست های حفاظت از محیط زیست ارائه نماید. شرکت موردبررسی از دو بخش مستقل تولید و توزیع تشکیل شده است. این زیرمجموعه ها به صورت غیرمتمرکز اداره میشوند و ارتباط دوطرفه میان آنها یک بازی ا ستکلبرگ را شکل میدهد. زیرمجموعه اول ) شرکت توزیع( تصمیم گیرنده سطح اول ا ست و برای و سایل نقلیه تعیین مسیر نموده و میزان انتقال محصول به هر یک از مشتریان را مشخص میکند. شرکت پخش دو هدف را پیگیری مینماید که عبارت اند از کمینه سازی هزینه های توزیع و نگهداری و کمینه سازی میزان آلایندگی وسایل نقلیه. ازآنجاکه محدودیت ظرفیت تولید، مانع از تأمین تمامی خواسته های بخش توزیع توسط تولیدکننده میشود؛ شرکت توزیع میتواند محصول را از شرکت تولیدی زیرمجموعه تهیه کرده و یا با پرداخت هزینه بیشتری از سایر تولیدکنندگان، کالای جایگزین را تأمین نماید، که در این صورت از تولیدکننده غرامت دریافت میکند. در سطح پایینتر، زیرمجموعه دوم )تولیدکننده( با هدف کمینه سازی هزینه های تولید و نگهداری، به زمانبندی تولید میپردازد. درنهایت الگوریتم حل مسئله دوسطحی چندهدفه، بر مبنای رویکرد برنامه ریزی آرمانی فازی دوسطحی تشریح و بسط داده میشود. تحلیل نتایج عددی حاکی از آن است که مطلوبیت تصمیمات نهایی از دید توزیع کننده و تولیدکننده به میزان هزینه جایگزین و غرامت حساس ا ست. الگوریتم پیشنهادی برای بهبود میزان توافق بین تصمیم گیرندگان سطح اول و دوم تلورانسهایی را در نظر می گیرد که با تنظیم مناسب آنها نیز میتوان به برنامه های اجرایی تر رسید. همچنین نتایج عددی حاصل بیان میدارند که جوابهای روش برنامهریزی آرمانی فازی دوسطحی برابر یا بسیار نزدیک به جواب ضدایده آل هستند
