امیرسامان خیرخواه قه

یکی از مباحث مهم که درچند دهه اخیر کاربرد بسیار بالایی درعمل داشته و برای افزایش کارایی و بهره وری سیستم های حمل ونقل مطرح شده است، بحث مسأله مسیریابی وسایل نقلیه است. این مساله از جمله مسایل بهینه سازی ترکیباتی است که بسیارمورد توجه دانشمندان ومحققان قرار گرفته است.این مسأله شامل مسیریابی برای یک ناوگان وسیله نقلیه است که درآن هرکدام از وسایل نقلیه مجموعه از مشتری ها را مورد ملاقات قرارمی دهند. به شرط آن که هر مشتری فقط وتنها فقط به وسیله یک وسیله نقلیه ملاقات شود. هدف در این مسأله کمینه کردن فاصله های پیموده شده توسط همه مسایل نقلیه است. برای نزدیک تر شدن مسأله فرضیات و محدودیت های متنوعی به این مسأله اضافه شده است. یکی از این فرضیات در نظر گرفتن بیش از یک دپو برای ارایه سرویس می باشد، مسأله مسیر یابی وسایل نقلیه چنددپویی در دنیای واقعی دارای کاربردهای فراوانی است، زیرا معمولا در زنجیره های تامین و یا شهر های بزرگ برای ذخیره وتوزیع کالاها از بیش از یک دپو استفاده می شود. فرض دیگری که اهمیت وکاربرد بیشتری در حوزه های مختلف دارد، در نظر گرفتن مسأله تحت عدم قطعیت می باشد، معمولا این عدم قطعیت به دو صورت احتمالی و فازی مطرح می شود، مسأله تحت عدم قطعیت ممکن است با استفاده از شیوه های مختلف از جمله : استفاده از متغیرهای تصادفی و یا متغیرهای فازی مدل شود. اما مواردی وجود دارد که استفاده از متغییر های تصادفی تقریبا غیر ممکن و غیر منطقی می باشد. مانند: الف)در جایی که داده های کافی برای مدل کردن مسأله وجود ندارد و جمع آوری آنها غیرممکن و یا بسیارهزینه بر است. ب) نوع داده های مسأله به صورت گنگ و مبهم می باشد و اختصاص یک عدد قطعی به آنها غیرممکن می باشد. از این رو، استفاده از منطق فازی برای مدل کردن برخی از مسائل دنیای واقعی معقول تر به نظر می رسد و متغیرهای فازی می توانند عدم قطعیت ذاتی برخی از مسایل را به روش بهتر بیان کنند. در این تحقیق یک مدل برای مسأله MDVRP با تقاضا وزمان سفر فازی ارایه شده است. باید توجه داشت که این گونه مسایل جزء مسایل NP-Hard بوده، به این معنی که یک الگوریتم کارا برای حل کردن ابعاد بزرگ این مسأله ورسیدن به جواب بهینه درزمان کوتاه دردسترس نیست. ...