این پژوهش با هدف بررسی تجربه زیسته دانشجویان در کلاس درس کاربرد رایانه از طریق روش تدریس معکوس و به شیوه پدیدارشناسی انجام پذیرفت. میدان پژوهش کلاس درس کاربرد رایانه در نیمسال تحصیلی 96 – 97 در دانشگاه بوعلی سینا بود. مشارکت‌کنندگان در این پژوهش دانشجویان کارشناسی رشته ی علوم تربیتی که کلاس درس کاربرد رایانه از طریق روش تدریس معکوس را گذرانده اند می باشند. در این پژوهش با توجه به ماهیت کیفی بودن آن از نمونه‌گیری هدفمند استفاده و برای جمع‌آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. سؤال های اولیه مصاحبه با توجه به مبانی نظری و با نظر اساتید متخصص طراحی شد. در روند جمع‌آوری داده ها بعد از تحلیل داده های هر مصاحبه، سؤالات برای مصاحبه بعدی اصلاح می شد. اشباع نظری مصاحبه ها با نفر 25 انجام شد. تحلیل داده های حاصل از مصاحبه در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل توصیفی کلایزی انجام گردید. داده های پژوهش در این مرحله کدگذاری و مقوله‌بندی شدند. مقولات حاصل از پژوهش شامل 9 مقوله و 26 زیر مقوله است که از تطبیق مقولات حاصل از تحلیل مصاحبه های صورت گرفته با دانشجویان پدید آمده است. مقولات مربوط به مزایای روش تدریس معکوس شامل: افزایش اعتمادبه‌نفس در یادگیرندگان، حس به‌روز بودن روش تدریس، حضور فعال مدرس، کنترل بر محتوای آموزشی و مدیریت زمان است و چالش های روش تدریس معکوس شامل: دشواری پذیرش روش تدریس معکوس، نیاز به نظارت و مدیریت بیشتر مدرس، نیاز به محتوای جامع‌تر و مشکل فنی و کمبود امکانات است.
