این پژوهش با هدف بررسی تجربه زیسته دانشجویان در کلاس درس کاربرد رایانه از طریق روش تدریس معکوس و به شیوه پدیدارشناسی انجام پذیرفت. میدان پژوهش کلاس درس کاربرد رایانه در نیمسال تحصیلی 96 – 97 در دانشگاه بوعلی سینا بود. مشارکت کنندگان در این پژوهش دانشجویان کارشناسی رشته ی علوم تربیتی که کلاس درس کاربرد رایانه از طریق روش تدریس معکوس را گذرانده اند می باشند. در این پژوهش با توجه به ماهیت کیفی بودن آن از نمونه گیری هدفمند استفاده و برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. سوال های اولیه مصاحبه با توجه به مبانی نظری و با نظر استاد راهنما و استاد مشاور طراحی شد. در روند جمع آوری داده ها بعد از تحلیل داده های هر مصاحبه، سوالات برای مصاحبه بعدی اصلاح می شد. اشباع نظری مصاحبه ها با نفر 25 انجام شد. تحلیل داده های حاصل از مصاحبه در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل توصیفی کلایزی انجام گردید. داده های پژوهش در این مرحله کدگذاری و مقوله بندی شدند. مقولات حاصل از پژوهش شامل 9 مقوله و 26 زیر مقوله می باشد که از تطبیق مقولات حاصل از تحلیل مصاحبه های صورت گرفته با دانشجویان پدید آمده است. مقولات مربوط به مزایای روش تدریس معکوس شامل: افزایش اعتماد به نفس در یادگیرندگان، حس به روز بودن روش تدریس، حضور فعال مدرس، کنترل بر محتوای آموزشی و مدیریت زمان می باشد و چالش های روش تدریس معکوس شامل: دشواری پذیرش روش تدریس معکوس، نیاز به نظارت و مدیریت بیشتر مدرس، نیاز به محتوای جامعتر و مشکل فنی و کمبود امکانات می باشد.
