پژوهش حاضر با هدف بررسی چگونگی مواجهه معلمان عربی پایه دهم با تغییر برنامه درسی عربی بر اساس سند تحول بنیادین صورت گرفته است. این پژوهش با رویکرد پدیدارشناسی انجام گرفته است. مشارکت کنندگان در این پژوهش، 15 نفر از معلمان عربی پایه دهم در شهر همدان درسال تحصیلی97-1396بوده اند که به روش گلوله برفی نمونه گیری شدند. ابزارجمع آوری اطلاعات، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و مشاهدات کلاسی بوده است. داده های این پژوهش به روش کدگذاری و مقوله بندی و با بهره گیری از عناصر چهارگانه تایلر و در سه سطح آگاهی، نگرش و رفتار تحلیل شدند. نتایج نشان داده که به طور کلی معلمان عربی نسبت به تغییرات برنامه درسی عربی بر اساس سند تحول بنیادین آگاهی دارند، آن را پذیرفته و اجرا می کنند. علت این امر آن است که تغییرات اخیر موجب بهبود برنامه درسی عربی شده است بنا به دلایلی از جمله: ایجاد علاقه برای دانش آموزان و جلوگیری از سستی و رخوت در یادگیری زبان عربی، به روز و جذاب شدن داستان ها، در کنار استفاده از واژگان پر کاربرد و جدید در متن درس، آسان شدن کتب عربی برای دانش آموزان و اُنس با قرآن، همچنین برقراری ارتباط با آن و خواندن متن درس ها با قرائت صحیح و رعایت مخارج حروف با کمک کتاب گویا. به علاوه آن ها اشکالاتی در این تغییرات می بینند که عبارت است از: عدم قایل شدن تمایز در برنامه درسی عربی برای رشته های مختلف، اختصاص ندادن زمان مجزا و نمره مکفی برای اجرای مکالمه، ضعف قواعد و ارائه آن به شکل ناقص و بدون نظم که باعث سردرگمی دانش آموزان شده است وکمبود زمان تدریس برای برنامه درسی عربی.
