هدف: از آن جایی که بزرگترین عامل خطر برای بروز آرتروز زانو عدم تحرک و جا به جایی اجسام سنگین با زانو خمیده می باشد لذا افزایش سریع این بیماری ممکن است منجر به افزایش چشم گیر در شیوع این بیماری شده و اثرات ان بر سیستم سالمت جهانی ویران کننده باشد . لذا شناسایی فرایند های درگیر در این بیماری و فراهم نمودن روش های درمانی جدید بسیار حائز اهمیت خواهد بود. روشها: آزمودنی ها شامل 12 نفر زن با میانگین سنی 55تا 55 سال و میانگین وزنی 75تا 85کیلو گرم خواهد بود . افراد به چهار گروه 42 نفری کنترل و تمرین انتخاب شدند. ازمودنی ها از هدف . فواید و خطرات احتمالی طرح آزمایش مطلع شده و فرم رضایت نامه را قبل از شروع کار تکمیل نمودند. عمل خون گیری بعد از 8 ساعت ناشتایی در دو مرحله یعنی قبل و بعد از برنامه تمرینی صورت گرفت دما و ساعت آزمون ثبت می شود تا در مرحله بعدی نیز این شرایط حفظ گردد. برنامه تمرینی: این برنامه از دو بخش تشکیل است بخش اول شامل راه رفتن و دویدن های آهسته و کشش های فعال که به مدت ده الی پانزده دقیقه طول می کشد. ست تمرینی با تمرکز بر کنترل و ثبات عضالنی و افزایش انعطاف و هماهنگی و توان و قدرت عضالنی انجام می شود. بخش دوم شامل هریک از این تمرینات دارای سه سطح دشواری می باشند که آزمودنی ها ابتدا سطح یک را به مدت دو هفته انجام می دهند.. تمرینات سطح دو به مدت سه هفته و تمرینات سطح سه به مدت سه هفته با رعایت اصل اضافه بار )افزایش مدت زمان یا تعداد تکرارها و ست ها یا افزایش مقاومت ( اجرا خواهند شد. تمرینات با توجه به میزان پیشرفت افراد و با تمرکز بر ثبات عضالت به منظور افزایش تعادل و هماهنگی عصبی عضالنی و افزایش انعطاف و توان و قدرت عضالت چهار سر ران)جلو ران( و عضالت پشت ران)همسترینگ( و عضالت نعلی و دوقلوی ساق به منظور تقویت عضالت اطراف مفصل زانو انجام خواهد شد. تمرینات اختصاصی: استپ آپ . تمرین با کش پشت مچ پا با دور کردن پا از رو به رو تمرین با کش پشت مچ پا با دور کردن پا از پهلو پل نیمه آبداکشن پا در حالت خوابیده به پهلو آبداکشن پا در حالت طاق باز دورسی و پالنتار فلکشن در حالت نشسته باال بردن پا در حالت نشسته تکراردر 45 الی 5 قرار دادن توپ زیر زانو ها و فشار به پایین قرار دادن توپ وسط زانو ها و فشار به طرفین . هرکدام از این تمرینات به مدت 8 هفته به توالی 2 بار در هفته انجام گرفت . نتیجه گیری : نتایج تحقیقات نشاان داد که تمرینات فانکشانال همراه با مصارف پودر زنجبیل توانست به طور معنی داری باعث کاهش CRP و α-TNF در بیماران مبتال به آرتروز اثر گذار باشاد. نتایج مشاخش شاد که مبتالیان آرتروز زانودر گروه کنترل مقادیر α-TNF و CRP به ترتیب 7.54 و 5.3200 بوده اسات در گروه ورزش مقادیر α-TNF و CRP قبل از پروتکل به ترتیب 8.31 و 5.6000 بوده که بعد از پروتکل به مقدار 7.08 و 5.0000 در آمده است . درگروه زنجبیل مقادیر α-TNF و CRP قبل از انجام پژوهش به ترتیب 5.2900 و8.01 بوده که پس از 8 هفته به مقادیر 7.29 و 4.5200 درآمده اساات و در گروه آخر گروه ترکیبی مقاادیرα-TNF و CRP قبال از اجرای پروتکال به ترتیب 7.99 و 5.6300 بوده که پس از انجام پژوهش به مقادیر 5.14 و 3.8800 تغییر کرد که از نظر آماری معنی دار بوده و نسبت به دو گروه قبل کاهش بیشتری داشته است .
