مقدمه: اثرات مفید فعالیت بدنی در درمان اختلالات مغزی-حرکتی مبتلایان به اوتیسم مورد توجه بیشتری قرار گرفته است، هرچند که اثرات ورزش بر روی ارزیابی فاکتورهای حرکتی (آمادگی جسمانی)، و امواج مغزی کمتر مورد بررسی بوده است. 7 سال شرکت داشتند، که پس از معاینات پزشکی و ارزیابی - روش کار: در این مطالعه 11 کودک مبتلا به اوتیسم بین سنین 12 روانی تحت 8 هفته برنامهی ورزشی در آب ( 2 جلسه در هفته) قرار گرفتند. پیش و پس از مداخلهی ورزش، نوارمغزی (قدرت و ارتباطات درون مغزی، و موج آلفای مغزی)، ارزیابی حرکتی (برحسب آزمون یوروفیت) سنجیده شده، و به روش تی همبسته مورد در کمیته اخلاق پژوهشی دانشکده IR.UMSHA.REC. پژوهش حاضر با کد اخلاق 1394.107 .(P = 0/ مقایسه قرار گرفتند ( 05 علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینای همدان به ثبت رسیده است. یافتهها: در این مطالعه قدرت مطلق موج آلفای مغزی و نیز کوهرنس آن در نواحی فرونتال و اکسی پاتال سنجیده شد، که تنها آمادگی جسمانی در فاکتورهای (قدرت و استقامت .(P = 0/ افزایش در قدرت موج آلفای مغزی از لحاظ آماری معنادار بود ( 05 .(P<0/ عضلانی، انعطاف، تعادل و هماهنگی) بهبود معناداری مشاهده شد ( 05 نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که اجرای تمرین ورزشی در آب احتمالاً باعث بهبود وضعیت بدنی، و اختلالهای ذهنی در کودکان مبتلا به اوتیسم میگردد.
