علی حیدریان پور

بلوغ زودرس(Precocious Puberty) به صورت پیشرفتی در صفات ثانویه جنسی قبل از 8 سالگی در دختران و 9 سالگی در پسران تعریف می شود که ناشی از فعال شدن زود هنگام هورمون آزادکننده گنادوتروپین است(Anik,2015). بروز سالانه بلوغ زودرس در دختران بین 15 تا 29 نفر از هر 100000 دختر می باشد(Fuqua,2013). در کودکان مبتلا، رشد اسکلتی سرعت پیدا کرده و بدون درمان در کودکی بلندقد بوده ولی به علت زود بسته شدن اپی فیز قد نهایی کوتاه خواهد شد(مویری و ربانی، ). در حال حاضر درمان بلوغ زودرس استفاده از آگونیست های GnRH است (Harris,1998). یکی از عوامل ایجاد کننده بلوغ زودرس مرکزی، وجود التهاب در سیستم عصبی مرکزی می باشد(Arita,1999). TNF-α از مهم ترین سایتوکین های پیش التهابی است که منجر به التهاب در سیستم عصبی مرکزی می شود(Bialecka,2008). مطالعات نشان داده اند اصلاح شیوه ی زندگی، کاهش وزن و افزایش فعالیت بدنی با کاهش TNF-α همراه است(Jorge,2011). نتایج Witkowska(2005) نشان داد ورزش منظم موجب کاهش التهاب در افراد سالم وورزشکاران می شود. از سویی Kelly وهمکاران(2007) نشان دادند 8هفته تمرین هوازی در کودکان چاق باعث تغییری در شاخص های التهابی نمی-شود. Scheett وهمکاران(2002) نشان دادند60 دقیقه تمرین شدید در دوران پیش از بلوغ پسران باعث افزایش TNF-α می شود. با توجه به پیشینه تاکنون هیچ پژوهشی اثر فعالیت ورزشی را بر دختران دارای بلوغ زودرس مورد بررسی قرار نداده است بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ورزش هوازی و بی تمرینی بر غلظت TNF-α در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مرکزی می باشد. روش تحقیق جامعه آماری پژوهش نیمه تجربی حاضر، شامل کلیه کودکان مبتلا به بلوغ زودرس که به بیمارستان بعثت شهرستان همدان مراجعه کرده بودند. نمونه شامل 25 دختر 6تا8 ساله که در فاصله ی زمانی 4ماه به این بیمارستان مراجعه کرده و بلوغ زودرس آنان توسط پزشک متخصص غدد مسجل شده بود. نمونه ها پس از تکمیل پرسشنامه سلامت و رضایتنامه توسط والدین، به 3 گروه تقسیم شدند: گروه اول(مصرف دارو)، گروه دوم(ورزش هوازی)، گروه سوم(ورزش هوازی+مصرف GnRH). 10دختر سالم 6تا8 ساله بدون هیچ مداخله ای به عنوان گروه کنترل شرکت کردند.24ساعت قبل از شروع برنامه تمرینی، خون گیری در صبح و 12ساعت ناشتا انجام شد. پروتکل تمرینی مدت12هفته و 3جلسه در هفته شامل 3بخش گرم کردن