علی حیدریان پور

چکیده: مقدمه و هدف: سن بلوغ زودرس در دختران، طبق آمارهای جهانی، رو به کاهش است. از جمله عوامل موثر بر آغاز و تسریع فرایند بلوغ جدایی از عوامل ژنتیکی و بیماری می توان به کم تحرکی، زندگی غیر فعال، اضافه وزن، چاقی اشاره کرد. در این میان فاکتورهای دیگری به صورت مستقیم یا غیر مستقیم می توانند بر فرایند بلوغ تأثیر گذار باشند. از جمله این عوامل می توان هورمون لپتین مترشحه از بافت چربی و گرلین مترشحه از معده را نام برد. آگونیست GNRH و ورزش می توانند به عنوان دو فاکتور مؤثر بر درمان بلوغ زودرس کودکان مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی غلظت هورمون های لپتین،گرلین و شاخص توده بدنی در دختران دارای بلوغ زودرس در نتیجه 12 هفته تمرین استقامتی و مصرف آگونیست GNRH می باشد. مواد و روش ها: تعداد 29 نفر دختران 6 تا 8 سال دارای بلوغ زودرس به چهار گروه (ورزش، ورزش و دارو، دارو و کنترل) تقسیم شده و پروتکل تمرینی 12 هفته ایی فعالیت های استقامتی فزاینده که شامل حرکات ریتمیک، تمرینات ایروبیک و بازی وسطی بود همراه با مصرف آگونیست GNRH را انجام دادند. قبل و بعد از شروع پروتکل تمرینیBMI، لپتین و گرلین آزمودنی ها اندازه گیری شد. آزمودنی ها هر هفته سه جلسه و هر جلسه از 25 تا 75 دقیقه تمرین استقامتی با شدت 45 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب و ماهانه یکبار مصرف آگونیست GNRH (هر چهار هفته 1 میلی لیتر) به صورت تزریق زیرجلدی به مدت 12 هفته انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل آماری از واریانس یک طرفه و برای نرمال سازی داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک استفاده شد. نتایج: یافته های تحقیق حاکی از کاهش غلظت لپتین و BMI در نتیجه تمرین استقامتی، افزایش غلظت گرلین در نتیجه مصرف آگونیست GNRH و 12 هفته تمرین ورزشی استقامتی فزاینده، افزایش BMI درنتیجه مصرف آگونیست و عدم تغییر لپتین در نتیجه مصرف آگونیست بود (05/0>P). نتیجه گیری: 12 هفته تمرین استقامتی فزاینده و مصرف آگونیست GNRH باعث کاهش غلظت لپتین و BMI اما باعث افزایش غلظت سرمی گرلین در دختران بلوغ زودرس میشود.