علی رغم آنکه ظهور و گسترش مقاومت در بین گونه های آفت، از دلایل اصلی ناکارآمدی ترکیبات حشره کش در کنترل آفات در دز یا غلظت توصیه شده روی برچسب محسوب می شود، اما متاسفانه بررسی ها در این خصوص بسیار محدود بوده است. نطر به اهمیت مسئله، در این بررسی احتمال عدم کارایی دلتامترین در کنترل جمعیت های گلخانه ای(Meyrick) Tuta absoluta در کنار پایداری مقاومت به آن مورد ارزیابی قرارگرفت. زیست سنجی به روش غوطه وری برگ در محلول سمی و روی لاروهای سن دوم انجام شد. نرخ مقاومت برآورد شده برای جمعیت های مورد بررسی از 25/1 تا 03/12 برابر متغیر بود. در تحقیق حاضر، احتمال ناکارآمدی دلتامترین در کنترل جمعیت های گلخانه ای مینوز برگ گوجه فرنگی با استفاده از یک غلظت افتراقی عملی (نرخ های برچسب جهت استفاده در مزرعه یا گلخانه) بر مبنای حداقل کارایی (تلفات 80%) نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج زیست سنجی ها، عدم کارایی دلتامترین در کنترل جمعیت های گلخانه ای 6 و 7 مینوز برگ گوجه-فرنگی را تأیید نمود (66-52 درصد ناکارآمدی). کاهش معنی دار نرخ مقاومت به دلتامترین، از 91/13 به 87/1 برابر (ضریب کاهش مقاومت معادل 12/0)، پس از 7 نسل پرورش به دور از فشار انتخابی حشره کش، نشان دهنده وضعیت ناپایدار مقاومت به دلتامترین در بین جمعیت های گلخانه ای T. absoluta بوده است، وضعیتی که می تواند ناشی از هزینه های بالای شایستگی در فنوتیپ مورد نظر باشد. تکیه ی مستمر بر مصرف حشره کش های پایرتروییدی و احتمالاً ترکیبات فسفره ممکن است ادامه استفاده از این دو گروه از ترکیبات حشره کش در گلخانه های استان همدان علیه مینوز برگ گوجه-فرنگی را با چالش های جدی مواجه سازد.
