پیشرفت های حوزه فناوری، دغدغه های زیست محیطی و میل به درآمدزایی مشترکین شبکه های توزیع، سبب افزایش حضور ساختمان های هوشمند شده است. سیستم های مدیریت انرژی بعنوان هسته مرکزی ساختمان های هوشمند نقش اصلی و اساسی را ایفا می کنند. همچنین نصب منابع انرژی با ظرفیت بهینه در بهره برداری بهینه از ساختمان های هوشمند بسیار مهم است. هدف این تحقیق، طراحی سیستم مدیریت انرژی و تعیین ظرفیت بهینه منابع در ساختمان هوشمند با هدف کاهش هزینه بهره برداری و افزایش رفاه ساکنین است. مسئله طراحی سیستم مدیریت انرژی ساختمان در این تحقیق در قالب مدل بهینه سازی غیرخطی فرمول بندی شد. هزینه بهره برداری شامل مجموع هزینه های سوخت منابع، آلایندگی، تعمیر و نگهداری و هزینه خرید انرژی از شبکه بالادست منهای درآمد ناشی از فروش انرژی به شبکه بالادست و پاداش مشارکت مالک ساختمان در مدیریت بار سمت تقاضا درنظرگرفته شد. رفاه ساکنین نیز شامل رفاه حاصل از تأمین شدت روشنایی مطلوب، تأمین دمای مطلوب و تأمین میزان کربن دی اکسید مطلوب در ساختمان درنظرگرفته شد. عدم قطعیت بار الکتریکی و حرارتی مصرفی ساختمان و تابش خورشید در محل ساختمان با تلفیق دو روش مونت کارلو و k-means مدلسازی گردید و در حل مسئله تحقیق لحاظ شد. برای اجرای بهینه سازی از قابلیت الگوریتم بهینه سازی جغرافیای زیستی استفاده گردید. برای نمایش کارایی راهکار پیشنهادی، مطالعات بر روی یک ساختمان هوشمند دارای منابع مختلف انرژی الکتریکی و حرارتی انجام شد. نتایج تحقیق نشان دهنده کارایی بالای راهکار پیشنهادی بود.
