علی گودرز

مقاومت آنتی بیوتیکی در بین باکتری های پاتوژن به خصوص اشریشیا کلی به یک معضل بزرگ در امر درمان تبدیل شده است. از رایج ترین مکانیسم های ایجاد مقاومت، تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBL) می باشد. با توجه به اهمیت باکتری های تولیدکننده ESBL، لازم است میزان شیوع آن در هر ناحیه مشخص شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی اشریشیا کلی های تولیدکننده ESBL در بیماران دارای عفونت ادراری در بیمارستان های شهرهمدان بود. برای این منظور تعداد 100 جدایه اشریشیا کلی در طی دو سال از بیمارستان های شهرهمدان از بیماران دارای عفونت ادراری (n= 100) با استفاده از روش های معمول میکروبیولوژی و روش ملکولی جداسازی و شناسایی شدند. جهت تعیین مقاومت دارویی ازروش انتشار دیسک و برای مشخص کردن باکتری های تولیدکننده ESBL از روش دیسک دوتایی با استفاده از دیسک سفتازیدیم، سفتازیدیم-کلاولانات، سفوتاکسیم و سفوتاکسیم-کلاولانات استفاده شد. درنهایت ژن های مربوط به تولید آنزیم های بتالاکتاماز شامل blaTEM، blaSHV، blaOXA، blaCTX-M،blaFOX و blaCIT-M در جدایه هایی که بصورت فنوتیپی تولید کننده ESBL بودند با استفاده از PCR مورد بررسی قرار گرفتند. از 100 جدایه اشریشیا کلی بالاترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک سفتازیدیم (33%) بوده است و براساس روش دیسک دوتایی، 40% جدایه ها تولیدکننده ESBL بوده اند. بررسی ملکولی جدایه ها نشان داد که میزان 5/47% ژن blaCTX-M ، 5/22% ژن blaTEM ، 20% ژن blaOXA و 2/3% ژن blaCIT-M را دارا بودند اما ژن های blaFOX و blaSHV در هیچکدام از جدایه ها مشاهده نشدند. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، با توجه به درصد بالای مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک سفتازیدیم و همچنین بـه علت بالا بودن تعداد باکتری های تولیدکننده ESBL در بیماران مبتلا به عفونت ادراری، اتخـاذ تـدابیر لازم از جمله بکارگیری Antibiotic Stewardship در منطقه ضروری می ‎باشد