به دنبال رشد و گسترش سریع آبزی پروری در کشور بروز برخی مشکلات منجر به ایجاد خسارت به این صنعت گردیده است. برآورد می شود سالانه 10 درصد تولیدات آبزیان در کشور به صورت مستقیم در اثر بیماری ها از بین رفته و خسارات بیشتری نیز به صورت غیرمستقیم مانند کاهش تولید، کاهش وزن و کاهش بازدهی غذایی وارد می شود. الگوی تلفات، علائم درمانگاهی و کالبدگشایی و نیز آزمایش های باکتری شناسی نمونه های بدست آمده از تلفات این مزارع حضور گونه های آئروموناس های متحرک را تأیید کرده است. آئروموناس ها از عوامل باکتریایی هستند که به صورت بسیار پنهان خسارت های گسترده ای را به مزارع پرورش ماهی وارد می نمایند. آئروموناس هیدروفیلا عامل اصلی سپتی سمی هموراژیک در ماهیان آب شیرین از قبیل کپور ماهیان، مار ماهی، شیر ماهی، گربه ماهی کانالی، تیلاپیا و آیو می باشد. اگر چه این باکتری معمولا پاتوژن ثانویه است، اما در مواقعی نیز به صورت اولیه عامل مرگ و میر زیادی در مزارع پرورش ماهی می باشد و به عنوان یکی از عوامل مهم بیماری زا در ماهیان گرمابی مطرح است. آئروموناس هیدروفیلا یک باکتری هتروتروف، گرم منفی، میله ای شکل و متحرک است که به وسیله یک تاژک قطبی حرکت می کند و به طور عمده در مناطقی با آب و هوای گرم یافت می شود . در این مطالعه، 100 نمونه کپورماهی از مناطق مختلف استان گیلان جمع آوری گردید و جهت انجام تست های تکمیلی به آزمایشگاه انتقال یافت. تعداد 85 مورد از کلیه ماهی و 15 مورد از پوست و زخم های پوستی نمونه برداری صورت پذیرفت. پس از انجام تست های بیوشیمیایی 51 نمونه آئروموناس هیدروفیلا تشخیص داده شد و سپس تایید نهاییآئروموناس هیدروفیلا با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و با ردیابی قطعه ی ژنی 16s rRNA rDNA با آزمون PCR انجام شد که پس از انجام آزمون PCR تعداد 42 جدایه آئروموناس هیدروفیلا تشخیص داده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که از نظر تست های بیوشیمیایی 51% نمونه ها و با استفاده از روش مولکولی 42% نمونه ها آئروموناس هیدروفیلا بوده اند. بنابراین با توجه به وقوع موارد متعدد بالینی بیماری در سال های اخیر در کشور و مشاهده تلفات سنگین حاصل از بیماری در استخرهای پرورش کپور ماهیان در فصول گرم سال و نیز با توجه به عدم امکان کنترل عفونت های آئروموناسی به دلیل وابستگی آن به فاکتورهای دخیل در وقوع بیماری و عدم امکان در
