نانوامولسیونها سیستمهای پراکندهی کلوئیدی هستند که از نظر ترمودینامیکی نا پایدارند و از دو مایع غیرقابل امتزاج ترکیب شده با عوامل امولسیونکننده )سورفکتانتها و سورفکتانتهای همراه( برای تشکیل یک فاز تشکیل شدهاند. نانوامولسیون ها به طور گسترده در داروسازی و صنایع غذایی مورد بررسی قرار گرفته اند. نانو امولسیونها به دلیل توانایی شان در حل کردن ترکیبات غیر قطبی و ایجاد پیوندهای کوواالنسی دارای ترکیبات غیرقطبی بیشتری بوده و به دلیل افزایش نسبت سطح به حجم قطرات، در مقایسه با سایر امولسیون ها، پتانسیل بیشتری برای ریزپوشانی ترکیبات موثره مولد عطر و طعم دارند، از این جهت در مواد غذایی مایع که امکان دوفاز شدن ماده ی افزودنی مایع به ماده غذایی اصلی وجود دارد، تبدیل کردن به نانو امولسیون بسیار کاربردی میباشد. عمده ترین روشهای تولید نانوامولسیونها به دو روش کم و پر انرژی تقسیم میشوند و سپس هر کدام از این روشها زیر شاخههای خود رادارند مثل : فراصوت، میکروسیالسازی، امولسیون سازی خود به خودیو دیگر روشهای تولید امولسیون را بررسی خواهیم کرد. همینطور در مورد کاربرد نانوامولسیونها در مواد غذایی ودلیل به کاربردنشان را در صنایع غذایی بررسی خواهیم کرد. در این مقاله مروری قصد داریم که روشهای تولید نانوامولسیونها اعم از روش های تولید پر انرژی و کم انرژی و همچنین و کاربرد نانو امولسیونها و فوایدشان را بر ماندگاری و کیفیت مواد غذایی بررسی کنیم.
