یکی از مسائل نگران کننده امروزی در جامعه ، استفاده از نگهدارنده های مصنوعی در مواد غذایی است . برخی مطالعات اثرات منفی این نگهدارنده ها را بر سلامتی انسان نشان داده اند و این موضوع در صنایع غذایی به یک چالش تبدیل شده است . بنابراین بهتر است ، به دنبال نگهدارنده های طبیعی جایگزین نگهدارنده های مصنوعی باشیم . یکی از این موارد به کارگیری اسانس های گیاهی است که از مدت ها پیش نیز در صنعت داروسازی و پزشکی به کار رفته است . اخیرا اسانس های گیاهی کاربرد فراوانی در صنعت غذایی پیدا کرده اند. اسانس های گیاهی به دلیل حضور ترکیبات فنولیک ، گزینه مناسبی برای مهار اکسیداسیون و همچنین جایگزین شدن آن ها با آنتی اکسیدان های سنتتیک می باشد. یک چالش مهم در استفاده صنعتی از اسانس های گیاهی به وجود آمده است که شامل ناپایدار بودن آن به علت فراریت بالا و حلالیت کم آن می باشد. به منظور غلبه بر این چالش ، فناوری نانوامولسیون یک فناوری است که می تواند این مشکل را از طریق به دام انداختن ترکیبات بیواکتیو، آن را برطرف کند و باعث بهبود خواص آنتی اکسیدانی شود. هدف از این مطالعه مروری بررسی آخرین مطالعات انجام شده در طی سال های 2009 تا 2021 در بررسی خصوصیات آنتی اکسیدانی اسانس های گیاهی و نانوامولسیون حاصل از آن ها در صنایع غذایی می باشد.
