ابوحامد محمد غزالی ) 505 - 450 ق/ 1111 - 1014 م( دانشمند برجست ه مسلمان بود ک ه با طرح اندیش هها و دیدگا ههای چال شبرانگیز خود، واکن شهای مختلفی را از سوی دانشمندان مناطق مختلف جهان اسام برانگیخت و به برخی آثار و اندیش ههایش انتقاد شد. دیدگا ههای غزالی در آثار گوناگونش به ویژه احیاءعلو مالدینب ه مغرب و اندلس نیز راه یافت و برخوردهای متفاوتی را در آن سرزمی نها که از لحاظ سیاسی زیر حکومت مرابطین قرار داشت، ایجاد کرد و عد های به مخالفت با غزالی برخاستند. جمودِ فکری و تعصبِ شدید مرابطین و تأثیرگذاری دانشمندانِ متعصب و یکسونگر بر حکومت مرابطین، عل یبن یوسف بن تاشفین فرما نروای مرابطی را بر آن داشت تا در سال 503 ق/ 1109 م دستور سوزاندن ک تاب احیاءعلوم الدی ن را صادر کند. مه مترین علل برنتابیدن این اثر، وجود احادیث ضعیف یا مجعول، بیان اندیش ههای اهل تصوف و توجه غزالی به علم اصول فقه بود. در عین حال برخی دانشمندانِ مغرب و اندلس به حمایت از غزالی و آثارش برخاستند و تاش کردند اتهاماتِ مزبور را پاسخ دهند.
