در مطالعات جمعیّتی، باروری جایگاه ویژه یی دارد. نقش باروری به عنوان مهمترین پدیده ی تعیین کننده نوسان های جمعیّتی سبب شده است که مطالعه های مربوط به آن نسبت به سایر پدیده های جمعیّتی از اهمیّت فراوانی برخوردار باشد و بررسی عوامل مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مؤثّر برآن سهم بزرگی از پژوهش های جمعیّتی را به خود اختصاص دهد. امروزه در تحقیقات باروری به شبکه های اجتماعی و روابط حمایتی (رسمی و غیررسمی) به عنوان شاخص های سرمایه ی اجتماعی توجّه روز افزونی می شود که همچون واسطه ای عمل می کنند که افراد از طریق آن ها چیزهای زیادی در مورد رفتارهای جمعیّتی فرا می گیرند. داده ها از طریق روش پیمایش بر روی نمونه 384 زن همسردار 49-15 ساله شهر همدان که از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، گردآوری شد. نتایج نشان داده که تمایلات فرزندآوری زنانی که فرزند دارند و تمایل به داشتن فرزند دیگری دارند 41/4 درصد و زنانی که فرزند ندارند و تمایل به داشتن فرزند دارند87 درصد می باشد. در تحلیل فرضیه های پژوهش، متغیّرهای سرمایه ی اجتماعی شبکه، روابط رسمی، روابط غیررسمی، فراوانی تماس و کمیّت حمایت اجتماعی در رابطه با متغیّر تمایلات فرزندآوری مورد بررسی قرار گرفته اند و بر پایه این بررسی، روابط بین این متغیّرها به جز فراوانی تماس، از نظرآماری (کای اسکوئر) معنادار بودند. نتایج تحلیل چند متغیّره که از روش رگرسیون لجستیک اجرا شد، نشان داد که متغیّر سرمایه اجتماعی شبکه، روابط غیررسمی، روابط رسمی و حمایت مصاحبتی از سوی خانواده و حمایت اطّلاعاتی از جانب دوستان، ایده آل فرزندآوری و تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده در کنار هم 66 درصد واریانس تمایلات فرزندآوری زنان را تبیین می کنند.
