پوششدهی به روش اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی روشی نسبتاً جدید برای افزایش مقاومت به خوردگی فلزات است. هدف از این پژوهش، به حداکثر رساندن مقاومت به خوردگی پوششهای اعمال شده روی زیرلایه تیتانیوم خالص با بهینهسازی متغیرهای فرایند پوششدهی است. بهمنظور این بررسی، آزمایشها به روش طراحی فاکتوریل کسری برای تعیین عوامل مؤثر بر یک پاسخ، طراحیشدهاند. عوامل اصلی فرایند شامل غلظت الکترولیت، پارامترهای الکتریکی (چگالی جریان، فرکانس و چرخه کار) و زمان پوششدهی در دو سطح مختلف در نظر گرفته شده است. ریزساختار سطحی و فازهای موجود در پوششها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و الگوی پراش پرتوایکس مورد بررسی قرار گرفت
