آرش فتاح الحسینی

در این پروژه، عوامل پدیدآورنده خوردگی در ابتدا بررسی شدند. انواع بازدارنده ها و مکانیزم عملکرد آنها به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفت. سپس روش های مختلف ارزیابی کارایی بازدارنده ها معرفی شد. سپس تأثیرات دو بازدارنده آلی با نام های نیتروبنزیل بنزامید و فنیل ایندازول فتالزین ترین و 5 عصاره گیاهی شامل عصاره برگ حنا، برگ نعناع، گل بابونه، گل پنیرک و هسته انار در محیط اسیدی حاوی گاز H2S بر روی فولاد کربنی API 5L Gr.Bدر دمای C°25 با استفاده از روش های الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش های انجام شده جهت بررسی کارایی بازدارنده ها، پلاریزاسیون تافل و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) بودند. منحنی های پلاریزاسیون تافل نشان داد که که بازده با افزایش غلظت بازدارنده زیاد می شود. علاوه بر این، بازدارنده های آلی از نوع بازدارنده-های کاتدی و عصاره های برگ حنا، گل بابونه و برگ نعناع بازدارنده های مختلط بوده و عصاره گل پنیرک بازدارنده ای آندی و عصاره هسته انار یک بازدارنده کاتدی است. مدل سازی داده های تجربی منحنی های امپدانس نشان داد مقاومت کلی مدار (R) که مجموع Rct و Ra است با افزایش غلظت بازدارنده ها، زیاد شده و کارایی بازدانده ها تابعی از غلظت بازدارنده است. ماکزیمم کارایی بازدارندگی (η) در نیتروبنزیل بنزامید و فنیل ایندازول فتالزین ترین به ترتیب برابر با 27/87 و 87/89% و در برگ حنا، برگ نعناع، گل بابونه،گل پنیرک و هسته انار به ترتیب برابر با 36/92، 87/94، 77/96، 57/94 و 43/77% بدست آمد. نتایج بدست آمده از منحنی های EIS، تأیید کننده نتایج بدست آمده از منحنی های پلاریزاسیون تافل بود.