عباس فرح آور

چکیده: این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پوست سیر و پیاز بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش، فراسنجه های خونی و کیفیت گوشت در جوجه های گوشتی انجام شد. مجموعا 250 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به 5 تیمار، 5 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار از سن 1 تا 42 روزگی اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- شاهد (ذرت و کنجاله سویا)، 2- شاهد +2 درصد پوست سیر، 3- شاهد + 4 درصد پوست سیر، 4- شاهد + 2 درصد پوست پیاز و 5- شاهد + 4 درصد پوست پیاز بود. ابتدا یک جیره پایه بر اساس ذرت - کنجاله سویا فرموله شد، سپس جیره های آزمایشی با استفاده از سطوح 2 و 4 درصد پوست سیر یا پیاز رقیق شدند. خوراک مصرفی و وزن بدن بصورت هفتگی و دوره ای رکوردبرداری شدند و ضریب تبدیل خوراک بر اساس داده های فوق محاسبه شد. خصوصیات دستگاه گوارش و لاشه در سنین 28 و 42 روزگی و فراسنجه های خونی و کیفیت گوشت در سن 42 روزگی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که صفات عملکرد رشد در دوره آغازین پرورش تحت تاثیر تیمار قرار نگرفتند (05/0P)، ولی ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر تیمار قرار نگرفت (05/0P). پی اچ بخش های مختلف دستگاه گوارش تحت تاثیر تیمار قرار نگرفت بجز پی اچ چینه دان که در تیمار 5 (شاهد + 4 درصد پوست پیاز) کاهش معنی دار یافت (05/>P). سطح کلسترول و تری گلیسرید خون در تیمارهای حاوی سطوح مختلف پوست سیر و پیاز نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی دار یافتند (001/0>P). داده های کیفیت گوشت نشان داد که در زمان صفر پس از کشتار، شاخص قرمزی گوشت ران (a*) در تیمارهای حاوی 2 و 4 درصد پوست سیر نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P)، هر چند که این صفت در زمان 24 ساعت پس از کشتار معنی دار نبود (05/0P). با این وجود، ماده خشک، ظرفیت نگهداری آب و افت حاصل از پخت گوشت تحت تاثیر تیمار قرار نگرفتند (05/0