عباس فرح آور

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات افزودن ال-کارنیتین در محیط بلوغ برون تنی تخمک های گوسفند و همکشتی زایگوت های حاصل با سلول های اپیتلیال آمپولا-اویداکت گوسفند، بر میزان بلوغ، میزان تکوین رویانی و برخی فراسنجه های کمی و کیفی رویان انجام گرفت. به همین منظور نمونه های تخمدان یک بار در هفته، در ماه های اسفند سال 1397 و فروردین، اردیبهشت، خرداد و تیر ماه سال 1398 از کشتارگاه مروارید زنجان جمع آوری گردید و به آزمایشگاه کشت رویان واقع در پژوهشکده فناوری های نوین زیستی دانشگاه زنجان منتقل گردید و پس از شست و شوی مجدد تخمدان ها، فولیکول های سایز 2 تا 8 میلی متر آسپیره شدند. کیفیت تخمک ها توسط میکروسکوپ استریو ارزیابی شد و تنها تخمک های درجه یک که دارای حداقل سه لایه کومولوس بودند تفکیک شدند. اثرات ال-کارنیتین در محیط بلوغ آزمایشگاهی در دو تیمار به صورت زیر ارزیابی گردید: 1) تیمار شاهد شامل محیط بلوغ پایه (TCM + FBS + FSH + LH + Pen strep). 2) تیمار حاوی ال-کارنیتین شامل محیط بلوغ پایه به اضافه 10 میلی مولار ال-کارنیتین. تخمک ها پس از 24 تا 26 ساعت کشت در محیط بلوغ توسط میکروسکوپ استریو ارزیابی گردید. لقاح آزمایشگاهی با استفاده از نمونه های اسپرم تازه جمع آوری شده از واحد گوسفند داری دانشگاه زنجان انجام شد.نمونه های اسپرم با روش Swim-up ظرفیت دار شده و تخمک های بالغ در مجاورت اسپرم ظرفیت دار شده قرار داده شدند. بیست ساعت پس از باروری احتمالی تخمک ها، زایگوت های فرضی به محیط کشت حاوی سلول های اپیتلیال آمپولا-اویداکت گوسفندی انتقال داده شده و تا روز هشتم پس از لقاح کشت داده شدند. محیط کشت هر 48 ساعت تعویض گردید. روز 3، 6، 7و 8 پس از لقاح، ارزیابی مرحله تقسیم سلولی، شمارش تعداد رویان های اولیه و تعداد رویان های گسترش یافته انجام گرفت. داده ها توسط نرم افزار SAS و به کمک رویه chi-square از طریق Proc Freq آنالیز گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن 10 میلی مولار ال-کارنیتین به محیط بلوغ برون تنی تخمک گوسفند موجب افزایش معنی دار (0001/0 > P) در درصد بلوغ تخمک شده است. به صورتی که در گروه شاهد از تعداد 290 تخمک، 124 عدد (75/42 درصد) و در حضور ال-کارنیتین از مجموع 574 تخمک، 492 عدد (71/85 درصد) بالغ شدند.تشکیل رویان اولیه در حضور ال-کارنیتین نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری (0