عباس فرح آور

اثر اسانس، پروبیوتیک و فلاوومایسین بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش، جمعیت میکروبی روده کور و فراسنجه های خونی با استفاده از 822 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 802 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 82 قطعه جوجه در هر تکرار از سن یک تا 28 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 8( جیره پایه به عنوان گروه شاهد )فاقد افزودنی(، 8( جیره پایه + 850 میلیگرم در کیلوگرم اسانس، 8( جیره پایه + 800 و 2( جیره پایه + 850 میلی گرم در کیلوگرم فلاوومایسین بودند. نتایج نشان داد که مصرف خوراک در تیمار شاهد ® میلی گرم در کیلوگرم پروبیوتیک گالیپرو در کل دوره آزمایش، افزایش وزن جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی فلاوومایسین، بیش تر از سایر پرندگان بود و .)P>0/ کم تر از سایر تیمارها بود ) 05 pH ، اثر تیمارها بر وزن نسبی اندامهای داخلی .)P>0/ ضریب تبدیل بهتری نسبت به پرندگان شاهد و یا تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک داشتند ) 05 محتویات دستگاه گوارش و جمعیت لاکتوباسیلوس و اشریشیاکلی روده کور معنی دار نبود. وزن نسبی سینه در جوجه های تغذیه شده با فلاوومایسین بیش تر از تفاوتی بین تیمارها از نظر غلظت کلسترول، گلوکز و تری گلیسرید پلاسما مشاهده نشد ولی .)P>0/ گروه شاهد و یا پرندگانی که اسانس دریافت کردند بود ) 05 بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از .)P>0/ در پلاسمای پرندگانی که فلاوومایسین دریافت کردند کم تر از سایر تیمارها بود ) 05 HDL غلظت اسانس، عملکرد را بهبود می بخشد و می تواند به عنوان یک ترکیب محرک رشد به جای فلاوومایسین در جیره جوجه های گوشتی استفاده شود.