عباس فرح آور

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افزودن روی و مس به جیرۀ میشهای آبستن نژاد مهربان در اواخر دورۀ آبستنی بر رخنمای (پروفیل) مواد کانی خون و شیر میشها، عملکرد رشد برههای آنها و برخی فراسنجههای سوختوسازی (متابولیکی) و خونشناختی (هماتولوژی) بود. هفده رأس میش 4-3ساله، 45روز پیش از زایمان به سه گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل: )1جیرۀ پایۀ بدون مکمل روی و مس (حاوی 18/98 قسمت در میلیون یا پیپیام روی و 7/51پیپیام مس)؛ )2جیرۀ پایه افزون بر 30پیپیام روی بهصورت سولفات روی و )3جیرۀ پایه افزون بر 30پیپیام روی بهصورت سولفات روی و 8پیپیام مس بهصورت سولفات مس بود. وزن تولد و وزن 20 ،10و 30روزگی برهها ثبت شد. در این مدت برهها به همراه مادر نگهداری میشدند. خونگیری از میشها در روزهای 0 ،-45و +30زایش و از برهها در سن 10و20 روزگی بهعمل آمد. نمونۀ شیر در روزهای 15 ،0و 30پس از زایش گردآوری شد. افزودن روی و مس به جیره سبب افزایش غلظت روی و مس پلاسما(میشها و برهها) و شیر شد ( )P>0/05اما غلظت آهن شیر و همچنین کلسیم، فسفر سرم برهها تحت تأثیر قرار نگرفت (.)P<0/05 در برههای تیمار 2و 3نسبت به گروه شاهد، وزن بدن، افزایش وزن روزانه، شمار گلبولهای قرمز خون، غلظت هموگلوبین، غلظت سرمی هورمون ،T3عنصر روی و آنزیم ALPافزایش یافت ( .)P>0/05غلظت گلوکز، کراتینین، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین، لاکتات دهیدروژناز، تریگلیسیرید و کلسترول پلاسمای برهها تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت ( .)P<0/05نتایج نشان داد، افزودن30پیپیام روی به جیرۀ میشهای آبستن سبب افزایش غلظت روی پلاسما و شیر و درنهایت عملکرد رشد برهها میشود