هدف بررسی اثر دفعات تزریق سلنیوم و ویتامینE در اواخر آبستنی بر عملکرد بره ها و فراسنجه های بیوشیمیایی خون میش ها بود. تیمارها عبارت بودند از: تیمار1) فقط جیره پایه دریافت کرد (شاهد)؛ تیمار2) یکبار شکل تزریقی سلنیوم و ویتامینE (ای+سلنیوم) در9 هفته قبل از زایمان دریافت نمود؛ تیمار3) دوبار تزریق ای+سلنیوم در9و 6هفته قبل از زایمان دریافت نمود؛ تیمار4) سه بار تزریق ای+سلنیوم در9و 6هفته قبل از زایمان و1 هفته بعداز زایمان دریافت نمود. عملکرد بره ها، فراسنجه های لیپیدی سرم مانند تری گلیسرید، کلسترول ، VLDL، LDL، HDL، آنزیم های ASTو CPK و عناصر آهن(Fe)، مس(Cu) و روی(Zn)و غلظت هورمون هایT4و T3اندازه گیری شد. شش هفته قبل از زایمان درتیمار2 غلظت T4کاهش و نسبتT3به T4 و غلظت Zn افزایش یافت. یک هفته بعداز زایمان، در تیمار2و3 نسبت به تیمار1 غلظتT3و نسبت T3بهT4 افزایش و غلظت Zn وASTکاهش یافت. در تیمار3 غلظتHDL افزایش و LDLکاهش یافت. غلظتFe در تیمار3 کمتر از تیمار1 و2 بود. غلظت Cu بین تیمارها تفاوتی نداشت. دو هفته بعداز زایمان، غلظتT3و نسبتT3بهT4بالاتر از سایر تیمارها بود. غلظت تری گلیسرید، کلسترول و LDL، ASTو CPK در تیمار4 کمتر و غلظتHDL نسبت به تیمار1 و2 بالاتر بود اما تفاوتی بین تیمار3و4 وجود نداشت. غلظتFe، Znو Cu در تیمار3و4 کمتر از تیمار1 بود. وزن تولد بره ها، وزن یک و دو هفتگی تفاوتی نداشت. وزن 45روزگی و افزایش وزن روزانه در تیمارهای2،3و4 بالاتر از تیمار1بود اما افزایش وزن روزانه بین تیمار های2،3و4 تفاوتی نداشت. به طورکلی حداقل یک و حداکثر دوبار تزریق سلنیوم و ویتامینE در اواخر دوره آبستنی برای بهبود تعادل هورمون های تیروئیدی، تنظیم متابولیسم چربی و بهبود عملکرد بره ها کافی و ضروری می باشد.
