هدف از این آزمایش بررسی اثر افزودن پودر سماق به جیره بر تغییرات وزن بدن و فراسنجه های صفات لاشه در جوجه های گوشتی پس از القاء تنش فیزیولوژیکی با دگزامتازون بود. نود و شش قطعه جوجه یکروزه نر سویه راس (308) به طور تصادفی در 6 پن (16=n) توزیع شدند. پرندگان طبق استاندارد ارائه شده توسط راس پرورش داده شدند. پرندگان تا سن 10 روزگی جیره استارتر تجاری (%21.5=CP و kcal/kg2850=ME) دریافت کردند. پس از آن با یک جیره دوره رشد (%20=CP و kcal/kg2900=ME) به عنوان جیره پایه تا پایان آزمایش تغذیه شدند. از روز 7 به بعد تا پایان دوره آزمایش، جیره پایه با پودرسماق (25/0، 5/0 و 75/0 درصد) و ویتامین E (20میلی گرم به صورت دی-ال آلفا توکوفریل استات به ازای هر کیلوگرم جیره) مکمل شد. دو گروه از پرندگان همزمان بدون دریافت هیچگونه مکملی تاپایان آزمایش به عنوان گروه شاهد منفی (بدون تزریق دگزامتازون) و شاهد مثبت (بدون تزریق دگزامتازون) حضور داشتند. از 28 روزگی برای مدت 6 روز پیاپی جوجه ها در هر تیمار بجز شاهد منفی به صورت زیر پوستی دگزامتازون (2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده) دریافت کردند. دوازده ساعت پس از آخرین تزریق تمامی جوجه ها توزین و سپس کشتار شدند. سپس وزن بخش های مختلف لاشه و وزن اندام های دورنی اندازه گیری شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تکرار انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SAS( نسخه 4/9) و رویه GLM به روش آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد. مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن صورت گرفت. به طور کلی در این پژوهش سطوح مورد استفاده پودر سماق و همچنین ویتامین E در جیره نتواست کاهش وزن القاء شده توسط دگزامتازون بر وزن بدن را کاهش دهد و منجر به افزایش وزن نسبی برخی اندام های درونی مانند کبد، قلب، پیش معده و سنگدان شد.
