هدف از این آزمایش بررسی اثر افزودن پودر سماق به جیره بر فراسنجه های کیفیت گوشت در جوجه های گوشتی پس از القاء تنش فیزیولوژیکی با دگزامتازون بود. نود و شش قطعه جوجه یکروزه نر سویه راس (308) به 6 گروه (16=n) تقسیم شدند. جوجه ها با یک جیره پایه (%20=CP و kcal/kg2900=ME) تغذیه شدند. از روز 7 به بعد تا پایان دوره آزمایش، به جیره پایه 4 گروه از جوجه ها پودرسماق (25/0، 5/0 و 75/0 درصد) و ویتامین E (20میلی گرم به صورت دی-ال آلفا توکوفریل استات به ازای هر کیلوگرم جیره) افزوده شد. دو گروه از پرندگان نیز همزمان بدون دریافت هیچگونه مکملی تا پایان آزمایش به عنوان گروه شاهد منفی (بدون تزریق دگزامتازون) و شاهد مثبت (با تزریق دگزامتازون) حضور داشتند. از 28 روزگی برای مدت 6 روز پیاپی همه جوجه ها بجز شاهد منفی به صورت زیر پوستی دگزامتازون (2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده) دریافت کردند. دوازده ساعت پس از آخرین تزریق تمامی جوجه ها توزین و کشتار شدند. سپس عضله سینه جدا و در فریزر منفی 20 درجه سانتی گراد تا زمان اندازه گیری فراسنجه ها نگهداری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که القاء تنش با دگزامتازون به طور معنی داری تنش برشی گوشت سینه را در گروه شاهد مثبت نسبت به گروه شاهد منفی افزایش می دهد. مکمل کردن جیره با ویتامین E و سطح 25/0 درصد سماق تاثیر معنی داری بر تنش برشی نداشت اما سطح 5/0 و 75/0 پودر سماق تنش برشی را نسبت به گروه شاهد مثبت کاهش داد. تاثیر معنی داری بر افت حاصل از یخگشایی، افت حاصل از پخت، ظرفیت نگهداری آب، رنگ(شاخص روشنایی، شاخص زدی، شاخص قرمزی)، زاویه رنگ(Hue)، ضریب اشباعیت(Choroma) ماده خشک و خاکستر نسبت به تیمار شاهد منفی مشاهده نشد اما افت حاصل از یخگشایی در گروه شاهد منفی نسبت به گروه های دگزا میل به معنی داری داشت (08/0 P=). به طور کلی القاء تنش با دگزامتازون باعث افزایش تنش برشی عضله سینه شد و مکمل کردن جیره با سطوح 5/0 و 75/0 درصد پودر سماق منجر به کاهش میزان تنش برشی شد.
