خسارت ناشی از دمای پایین مهمترین عامل کاهشدهنده محصول درختان میوه در منطقه معتدله به شمار می رود که در برخی سال ها باعث تحمیل زیان های اقتصادی کلانی به باغداران می شود. به همین دلیل مقاومت به سرما از مهمترین معیار های ارزیابی پتانسیل کاشت گونه ها و ارقام درختان میوه و نیز کاربرد آنها در برنامه های اصلاحی می باشد. سرما علاوه بر کاهش فعالیت بیوسنتزی گیاهان، فرایند های فیزیولوژیکی را مختل کرده و ممکن است ضمن ایجاد آسیب های دایمی منجر به مرگ گیاه شود. عوامل تعیین کننده مقاومت به سرما هنوز به طور دقیق مشخص نشده اند و از طرفی روش های ارزیابی مقاومت به سرما دارای محدودیت های زیادی هستند. در درختان میوه مناطق معتدله، سرمازدگی عمدتاً در جوانه ها، گل ها و میوه های در حال رشد اتفاق می افتد و معمولا صدمات ناشی از دمای پایین در زمان شکوفایی جوانه ها به مراتب مهمتر از صدمات ناشی ار یخزدگی طی زمستان است. در این مقاله یخبندان های زمستانه و سرمای دیررس بهاره و اثر آنها بر اندام های زایشی و رویشی درختان میوه معتدله بررسی شده و همچنین مکانیسم های مولکولی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مرتبط با فرایند تطابق به سرما در برخی از درختان میوه بحث شده است. در پایان روش های کمی و کیفی ارزیابی مقاومت به سرما در درختان میوه مرور شده و راهکار های مقابله با سرمازدگی و یخزدگی در باغات میوه با تاکید بر مطالعات انجام شده در کشور بررسی شده است.
