در میان همه عنصرهایی که کم مصرف نامیده می شوند، آهن و چگونگی استفاده از آن نقش ویژه ای در تغذیه گیاه ها دارد. کمبود آهن که بیشتر به صورت کلروز در برگ های جوان بروز می کند به شدت عملکرد و کیفیت محصول را تحت تأثیر قرار می دهد. در این پژوهش دو نوع کود آهن شامل سولفات آهن و کلات آهن به سه صورت اضافه نمودن به خاک، محلول پاشی روی شاخساره و تزریق به تنه در اختیار درخت های سیب ’رد دلیشز’، هلو ’انجیری ’ و شلیل ’مغان ’ مبتلا به کمبود آهن قرار گرفتند. آزمایش ها به طور جداگانه برای هر میوه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 7 تیمار و در 3 تکرار انجام شد. در روش خاکی، 50 گرم از هر کود به طور جداگانه در نیمه اول خرداد ماه در پای هر درخت ریخته و با خاک اطراف تنه به طور کامل مخلوط شد. در 0% از هر کود به طور جداگانه در سه نوبت (ابتدا نیمه اول خرداد / روش های محلو لپاشی و تزریق تنه ای، غلظت 5 ماه و سپس به فاصله 4 هفته بعد از آن) مورد استفاده قرار گرفت. در طول فصل رشد شدت کم سبزینگی بر گها و تغییرهای رنگ آن ها به طور مشاهده ای تعقیب و یادداشت گردید. پس از برداشت میوه ها از هر درخت مقدار کلروفیل برگ و مقدار آهن کل و فعال اندازه گیری شد. نتیج هها نشان داد که تیمارهای کودی آهن اثر معنی داری روی میزان کلروفیل، آهن کل و فعال برگ در درخت های هر سه میوه داشت. کمترین و بیشترین مقدار کلروفیل و آهن فعال به ترتیب مربوط به تیمار بدون استفاده از کود (شاهد) و تزریق سولفات آهن به تنه بود، در حالی که بیشترین مقدار آهن کل در درخت های سیب و هلو متعلق به تیمار شاهد و در درخت های شلیل مربوط به تیمار تزریق سولفات آهن بود.
