این تحقیق باهدف بررسی اثر دور آبیاری بر ویژگیهای رشد و فیزیولوژیکی موسیر در شرایط کاربرد دو نوع مالچ پلیاتیلن به صورت آزمایش کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار اول دور آبیاری در 3 سطح (بدون آبیاری، آبیاری به فاصله 7 روز و آبیاری به فاصله 14 روز) بهعنوان عامل اصلی و تیمار دوم مالچ در 3 سطح (شاهد یا بدون مالچ، مالچ پلیاتیلن سیاه و مالچ پلیاتیلن شفاف) بهعنوان عامل فرعی کرت در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که عملکرد کل، وزن سوخ و تعداد سوخ دختری با افزایش دور آبیاری کاهش یافتند و در شرایط 7 روز یکبار آبیاری و بدون آبیاری، مالچ سیاه اثر افزایشی روی این صفات گذاشت. در ترکیب تیمار آبیاری 7 روز یکبار و مالچ سیاه بیشترین میزان عملکرد بهدست آمد بهطوریکه به ترتیب موجب افزایش عملکرد 33 و 43 درصدی نسبت به تیمار شاهد و مالچ شفاف داشت. بیشترین درصد نشت یونی در تیمار بدون آبیاری و بدون مالچ مشاهده شد. فعالیت آنزیمهای کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز تحت تأثیر دور آبیاری و کاربرد مالچ قرار گرفت و با افزایش دور آبیاری فعالیت این آنزیمها افزایش یافت اما مالچ در تعدیل شرایط تنش و کاهش فعالیت این آنزیمهای آنتیاکسیدان بهخوبی عمل کرد. این نتایج نشان داد که استفاده از مالچ سیاه میتواند در مدیریت کمآبی در موسیر نقش مهمی داشته و در شرایط کمآبی سبب بهبود خصوصیات رویشی و عملکرد در موسیر ایرانی گردد اما مالچ شفاف نهتنها اثر مثبتی روی خصوصیات رشد و عملکرد نداشت بلکه سبب کاهش وزن سوخ و عملکرد شد.
