پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تحمل به خشکی شش رقم انگور ایرانی در گلدان و با استفاده از آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور رقم (رطبی، رشه، چفته، بیدانه سفید، خلیلی و لعل) و تیمارهای رطوبتی 40 % آب در دسترس خاک (تنش) و 80 % آب در دسترس خاک (شاهد) بر پایه طرح به طورکامل تصادفی در شرایط گلخانه ای انجام شد. زیر تنش خشکی، کمترین انباشت کربوهیدراتهای محلول و پرولین (به ترتیب 36/50 و 25/4 میلیگرم در گرم وزن تازه برگ) و بالاترین شاخص حساسیت به تنش (میانگین 47/2 ) و کاهش رشد در رقم بیدانه سفید دیده شد. رقم چفته افزون بر رشد مطلوب در شرایط رطوبت بهینه به طور نسبی دارای شاخص حساسیت به تنش کمی بوده (میانگین 60/0 ) و متحملترین رقم به تنش خشکی بود. رقم خلیلی دارای بیشترین وزن و حجم ریشه در شرایط بهینه بود. این رقم اگرچه پس از بیدانه سفید دارای بالاترین شاخص حساسیت به تنش از نظر وزن خشک ریشه (24/1 ) و حجم ریشه (35/1 ) بود، اما در شرایط تنش نیز دارای وزن، حجم و تعداد ریشه مناسبی بود. رقم های رطبی و لعل دارای رشد به نسبت کمی در شرایط رطوبت بهینه بودند، اما در شرایط تنش نیز کاهش رشد چندانی پیدا نکردند. نتیجه های پژوهش حاضر نشان داد که برای معرفی گیاهان متحمل به خشکی افزون بر میزان رشد گیاهان در شرایط تنش باید شاخص حساسیت به تنش آنها نیز مد نظر قرار گیرد.
