تنش خشکی منجر به تغییرات قابل ملاحظه در ویژگیهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه میشود. یکی از راههای مقابله با تنش خشکی استفاده از پایه های مقاوم است. این پژوهش به منظور بررسی تحمل به خشکی برخی ارقام انگور ایرانی به عنوان پایه برای رقم بیدانه سفید به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور پایه (چفته، رطبی، لعل، خلیلی، رشه و بیدانه سفید) و تنش خشکی (40 %و 80 %آب در دسترس خاک) در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1398صورت گرفت. کاهش در فتوسنتز و کارایی مصرف آب در پایه بیدانه سفید بسیار چشمگیرتر از پایه های رطبی، چفته، لعل، خلیلی و رشه بود. در شرایط تنش بیشترین فتوسنتز روی پایه های چفته و رطبی و بالاترین کارایی مصرف آب روی پایه چفته مشاهده شد. پایه چفته با افزایش تجمع فنل کل و حفظ وزن تر اندام هوایی و ریشه دارای تحمل به خشکی بالاتری نسبت به سایر پایه ها بود. پایه بیدانه سفید با بیشترین کاهش در غلظت کلروفیل، تجمع کمتر فنل کل، کارایی پایین مصرف آب ضعیفترین عکس العمل را به خشکی در بین پایه ها داشت
