احمد ارشادی

خسارت ناشی از دمای پائین به عنوان یکی از مهم ترین محدودکننده های رشد، تولید انگور را در اکثرمناطق به خطر می اندازد. این پژوهش در قالب دو آزمایش جداگانه طراحی شد؛ در آزمایش اول انگورهای رقم بیدانه سفید با کلریدکلسیم (0، 1 و 2 درصد) و نفتالین استیک اسید (0، 100، 300 و 500 پی پی ام) و ترکیب آن ها و در آزمایش دوم با کلرید کلسیم (0، 1 و 2 درصد) و سولفات پتاسیم (0، 1، 2 و 3 درصد) محلول پاشی شدند. تیمارهای محلول پاشی روی بوته های 10 ساله انگور رقم بیدانه سفید با فاصله هر 10 روز یک بار از 28 شهریور تا 7 مهر سال 1394 در یک باغ تجاری انجام شد و در سال 1395 تکرار گردید. جوانه ها در دی، بهمن و اسفند ماه در هر دو سال آزمایش نمونه گیری شدند و سپس به مدت 3 ساعت در معرض تیمارهای انجماد: 12- ، 16- ، 20- ، 24- و 28- درجه سانتی گراد قرار گرفتند. اثر محلول پاشی تیمارهای آزمایش بر زمان ریزش برگ ها قبل از خواب زمستانه و زمان باز شدن جوانه ها در بهار سال بعد بررسی شد. تحمل به یخ زدگی (LT50) و تغییرات در فعالیت آنتی اکسیدان ها، مقدار کربوهیدرات محلول، پرولین، پروتئین های کل و کلسیم محلول جوانه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که صرف نظر از تیمارهای محلول پاشی، تحمل به سرمای جوانه ها از دی ماه تا بهمن ماه افزایش یافته و در اسفندماه کاهش نشان داد. در آزمایش اول، تیمار ترکیبی نفتالین استیک اسید 300 پی پی ام به همراه کلریدکلسیم 1 درصد سبب بیشترین تاخیر در ریزش برگ ها (20 روز تاخیر نسبت به شاهد) و همچنین 4 درجه سانتی گراد افزایش تحمل به یخ زدگی در جوانه ها (LT50 حاصل از نشت یونی) در سردترین ماه سال (بهمن ماه) در مقایسه با شاهد شدند. غلظت اسمولیت های سازگار کننده (کربوهیدرات های محلول، پرولین و پروتئین های کل) و فعالیت آنتی اکسیدانی جوانه ها در تیمار ترکیبی کلریدکلسیم 1 درصد و نفتالین استیک اسید افزایش چشم گیری نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. تیمار جداگانه نفتالین استیک اسید و در ترکیب با کلریدکلسیم 1 درصد فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز جوانه ها را افزایش داد. در آزمایش دوم تیمار 1 درصد کلریدکلسیم (33/21- درجه سانتی گراد) و 3 درصد سولفات پتاسیم (88/21- درجه سانتی گراد) باعث افزایش تحمل یخ زدگی جوانه ها نسبت به شاهد (68/17 درجه سانتی گراد) شد. فعالیت سوپراکسید د