در این پژوهش اثر رژیم های مختلف آبیاری روی رشد و برخی صفات کمی و کیفی میوه، کشمش و شیره انگور رقم بیدانه سفید در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار بررسی شد. تیمارهای آبیاری شامل 700، 1400، 2800 و 4200 متر مکعب در هکتار بود. شیوه تربیت بوته ها به صورت خزنده و آبیاری با روش قطره ای انجام شد. رژیم آبیاری بر صفات رویشی، عملکرد و اجزاء عملکرد میوه و بازده کشمش تولیدی، اثر معنی داری داشت. کاهش در میزان آبیاری باعث کاهش رشد رویشی بوته ها از جمله طول و قطر شاخه سال جاری، فاصله میان گره و تعداد شاخه فرعی شد که بین تیمارهای 2800 و 4200مترمکعب آبیاری اختلاف نسبتاً کمی از نظر رویشی وجود داشت ولی کاهش در حجم آبیاری به ویژه تا 700 متر مکعب باعث کاهش شدید رشد رویشی شد که می تواند به کاهش عملکرد در سال بعد منجر شود. تعداد خوشه تحت تأثیر رژیم آبی در همان سال قرار نگرفت ولی وزن خوشه ها کاملاً تحت تأثیر رژیم آبی قرار داشت ودر تیمارهای کم آبیاری وزن خوشه ها هم از طریق کاهش در تعداد حبه ها و وزن حبه ها کم شد. قطر حبه ها بیش از طول حبه ها تحت تأثیر رژیم آبی قرار گرفت. افزایش در حجم آبیاری باعث افزایش اسید قابل تیتراسیون، کاهش مواد جامد محلول و کاهش شاخص طعم در میوه، کشمش و شیره شد که تاثیر منفی افزایش حجم آبیاری بر کیفیت کشمش بیش از شیره بود. غلظت ویتامین ث میوه با افزایش در میزان آبیاری افزایش یافت. بوته هایی که آب کمتری دریافت کرده بودند غلظت های بالاتری از ترکیبات فنلی، فلاونوئید، تانن و ظرفیت آنتی اکسیدانی داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد کاهش کنترل شده آبیاری در تیمار 2800 متر مکعب در هکتار اثر منفی چندانی بر رشد نداشته و این تیمار اگرچه عملکرد را تا حدی کاهش داد ولی به افزایش کیفیت میوه،کشمش وشیره در مقایسه با حجم بیشتر آبیاری منجر شد.
