این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تنش خشکی روی برخی از ویژگیهای فیزیولوژیکی پنج پایه ی پیوندشده و غیر پیوندی بادام انجام گرفت. پایه های رویشی GF677، گارنم و یک هیبرید بادام×هلوی محلی، بهعلاوه پایههای بذری بادام (رقم فرانیس) و هلو (ژنوتیپ محلی) در حالت پیوندشده و بدون پیوند تحت تنش خشکی قرار داده شدند. رقم پیوندک فرانیس و تیمارهای تنش شامل نگهداری پتانسیل ماتریکس خاک در حد 3/0- مگاپاسکال (شاهد)، 9/0- مگاپاسکال (تنش متوسط) و 5/1- مگاپاسکال (تنش شدید) بودند. بررسی بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به صورت گیاهان گلدانی انجام گرفت. سطح تنش بهمدت چهار هفته در گیاهان اعمال شد. ویژگیهای فلورسنس سبزینه، غلظت رنگیزههای برگ، محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء و پرولین آزاد برگ اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی منجر به کاهش معنیدار محتوای نسبی آب برگ، شاخص Fv/Fm، میزان سبزینه های a، b و کل و افزایش معنیدار F0، نشت یونی و پرولین آزاد برگ شد. نتایج حاصل از ارزیابی صفات بیانگر اثر منفی کمتر تنش خشکی بر پایههای پیوندشده در مقایسه با پایههای غیرپیوندی بود. بهطور کلی تأثیر تنش خشکی روی پایههای بذری، هیبرید محلی و GF677 نسبتاً مشابه بود و پایههای مذکور بهطور معنیداری کمتر از پایه گارنم تحت تأثیر خشکی قرار گرفتند. پایهی هلوی بذری تحت تنش، بیشترین کاهش در ویژگیهای اندازهگیری شده را نشان داد. بر اساس نتایج این بررسی، فلورسانس سبزینه بهعنوان شاخصی ساده برای ارزیابی تحمل به خشکی پایههای بادام در شرایط تنش شدید خشکی پیشنهاد میشود.
