آسیب و زیان یخ زدگی بوته های توت فرنگی یکی از بزرگ ترین عامل های کاهش عملکرد کمی و کیفی این محصول در مناطق معتدله است. به منظور ارزیابی تحمل به سرمای زمستان در 21 نژادگان (ژنوتیپ) توت فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط طبیعی یخبندان های زمستانی (با کمینۀ مطلق دمای 28- درجۀ سلسیوس) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قاملو وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی منابع طبیعی کردستان به مدت یک سال اجرا شد. در این آزمایش شاخص آسیب یخ زدگی طوقه بر پایۀ نشت یونی، دمای LT50 برگ، دمای LT50طوقه، شدت قهوه ای شدن بافت طوقه، درصد زنده مانی، شمار برگ، سطح برگ، طول دم برگ و عملکرد نژادگان ها ارزیابی شد. اختلاف معنی داری بین نژادگان های مورد آزمایش برای همۀ صفات مورد ارزیابی مشاهده شد. نژادگان های ʼکراسنی برگʻ، ʼکویین الیزاʻ، ʼآلیسوʻ، ʼداچنیتساʻ و ʼکردستانʻ به ترتیب کمترین میزان آسیب یخ زدگی طوقه و بیشترین درصد زنده مانی و نژادگان های ʼتنسی بیوتیʻ و ʼسلواʻ کمترین تحمل به سرمای زمستان را نشان دادند. بنا بر نتایج تجزیۀ پروبیت دمای بحرانی طوقه، نژادگان ʼکراسنی برگʻ، متحمل ترین نژادگان به سرمای زمستان و نژادگان ʼتنسی بیوتیʻ، حساس ترین نژادگان در مقایسه با دیگر نژادگان های مورد آزمایش بود. همبستگی مثبت و معنی داری بین اندازۀ برگ و طول دم برگ با شاخص آسیب یخ زدگی طوقه و دمای LT50 طوقه مشاهده شد درحالی که شمار برگ بوته همبستگی مثبت و معنی داری با درصد زنده مانی و عملکرد بوته ها در شرایط تنش دمای پایین نشان داد. بنابر نتایج آزمایش، نژادگان های ʼکویین الیزاʻ، ʼونتاʻ، ʼآروماسʻ و ʼکردستانʻ، در مقایسه با دیگر نژادگان های مورد بررسی، به ترتیب مناسب ترین نژادگان ها برای کشت در مناطق سردسیر کشور هستند.
