استیلبن ها متابولیت های ثانویه پلی فنولی با خواص فیتوالکسینی هستند که به طور طبیعی در تعداد زیادی از گیاهان از جمله انگور تولید می شوند و گیاهان را قادر می سازند تا با حمله پاتوژن ها مقابله کنند. پوسیدگی خاکستری یک تهدید جدی برای پرورش انگور بخصوص در مناطق با آب و هوای مرطوب و بارانی است. در این پژوهش رابطه بین غلظت فیتوالکسین ها و مقاومت به پوسیدگی خاکستری در سه رقم انگور بیدانه، فخری و عسگری بررسی شد. اثر رقم و تیمار آلودگی با قارچ بر غلظت رسوراترول در خوشه های گل و برگ در هر سه رقم در سطح 1% معنی دار شد. همچنین اثر متقابل تیمار و رقم در سطح 1% معنی دار شد. در شرایط عدم آلودگی بین ارقام از نظر غلظت رسوراترول خوشه های گل اختلاف معنی داری وجود داشت، به طوری که رقم بیدانه سفید بیشترین و رقم عسگری کمترین غلظت رسوراترول را داشتند ولی تفاوت کمتری بین ارقام از نظر رسوراترول برگ وجود داشت. اگرچه ارقام بیدانه سفید و عسگری، بیشترین و کمترین میزان تولید رسوراترول را در گل های خود تحت شرایط آلودگی داشتند ولی میزان عکس العمل و افزایش در تولید رسوراترول در گل ارقام فخری و عسگری تحت شرایط آلودگی با قارچ بیش از رقم بیدانه سفید بود. میزان تولید رسوراترول در برگ هر سه رقم مورد بررسی تحت آلودگی با قارچ افزایش یافت ولی این افزایش در رقم عسگری جزئی و در مقایسه با گیاهان شاهد غیرمعنی دار بود. اثر رقم و تیمار آلودگی با قارچ بر میزان تولید دلتاوینیفرین در خوشه های گل هر سه رقم در سطح 1% معنی دار است. همچنین اثر متقابل تیمار و رقم در سطح 1% معنی دار شد. مقایسه میانگین ها نشان داد بالاترین غلظت دلتاوینیفرین در گل مربوط به رقم بیدانه سفید و کمترین میزان تولید مربوط به رقم عسگری بود. حداکثر تولید دلتاوینیفرین در برگ رقم فخری مشاهده شد و بین دو رقم بیدانه سفید و عسگری از این نظر اختلاف معنی داری دیده نشد. نتایج این تحقیق نشان داد که غلظت اولیه فیتو الکسین ها نقش بیشتری در مقاومت به پوسیدگی در مقایسه با افزایش غلظت پس از حمله قارچ دارد.
