در این پژوهش اثر متیل جاسمونات بر رشد و ویژگی های فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و فعالیت برخی آنزیم های آنتی-اکسیدانانگور رقم بیدانه سفید تحت تنش خشکی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. فاکتور اول تنش خشکی در دو سطح 80% و 40% آب فراهم خاک و فاکتور دوم محلول پاشی متیل جاسمونات در چهار سطح صفر (آب مقطر)، 50، 100 و 200 میکرومولار بود. تنش خشکی موجب کاهش محتوی نسبی آب، کلروفیل، شاخص کارآیی حداکثر فتوشیمیایی فتوسیستمIIو افزایش غلظت مالون دی آلدهید و درصد نشت یونی در برگ های انگور گردید. تحت تنش خشکی کاربرد متیل جاسمونات به ویژه با غلظت 100 میکرومولار باعث کاهش غلظت مالون دی آلدهید و نشت یونی و افزایش محتوی نسبی آب برگ، کلروفیل و شاخص کارایی حداکثر فتوشیمیایی فتوسیستمII شد. غلظت کربوهیدرات های محلول و پرولین در برگ های انگور تحت تنش خشکی افزایش و غلظت پروتئین های محلول کاهش یافت که این کاهشدر مورد گیاهان محلول پاشی شده با 100 و 200 میکرومولار متیل جاسمونات غیر معنی دار بود. کاربرد متیل جاسمونات در شرایط عدم تنش تأثیری معنی داری بر غلظت پراکسید هیدروژن و فنول کل برگ انگور نداشت ولی کاربرد 100 میکرومولار متیل جاسمونات باعث افزایش غلظت پراکسید هیدروژن و فنول کل تحت تنش خشکی شد. تنش خشکی و کاربرد متیل جاسمونات توأماًموجب افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز شدند. تنش خشکی باعث کاهش رشد گیاه شامل ارتفاعنهال و قطر تنه، سطح ویژه برگ،وزن تر و خشک ریشه و اندام هواییو حجم ریشه نهال های انگور شد. کاربرد متیل جاسمونات در هر دو شرایط تنش و عدم تنش خشکی موجب افزایش شاخص های رشد بوته های انگور شد و غلظت 100 میکرومولار متیل جاسمونات نسبت به 50 و 200 میکرومولار تأثیر بیشتری بر افزایش رشد داشت. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد متیل جاسمونات به ویژهدر غلظت 100 میکرومولار توانست با افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و تجمع تنظیم کننده های اسمزی پرولین و کربوهیدرات های محلول و حفظ پروتئین های محلول باعث کاهش پراکسیداسیون چربی های غشاء و نشت یونی شود. هم چنین متیل جاسمونات با افزایش محتوی نسبی آب، حفظ کلروفیل و شاخص کارایی حداکثر فتوشیمیایی فتوسیستم II موجب بهبود شاخص های رشد نهال های انگور در شرایط تنش خشکی شد.
